10 ciekawostek edukacyjnych z różnych krajów świata
W niektórych krajach nauczyciele mają indywidualne podejście do ucznia, wysyłają listy do rodziców z ocenami ich dzieci, są też kraje, w których ucznia traktuje się jako osobę dorosłą, która osobiście ponosi odpowiedzialność za swoje czyny. Oczywiście obowiązki dopasowane są do wieku dziecka.
Każdy rodzic powinien wiedzieć, jak kształcą dzieci w innych krajach.
Korea Południowa
Wchodząc do szkoły, uczniowie zdejmują buty i idą boso do swojej klasy. W klasie wkładają zmienne obuwie. Pewna matka, która przeniosła się do Korei Południowej ze swoją córeczką, pisze:
"Dotychczas tego nie rozumiem. Teraz nie zakładam mojej córce białych skarpetek do szkoły, bo jak wraca, to są czarne. Do czego więc służy obuwie zmienne?"
Koreańczycy traktują szkołę jak świątynię. Przed wejściem do szkoły, podobnie jak do świątyni buddyjskiej, należy zdjąć buty. Być może mieszkańcy Korei mają obsesję na punkcie czystości?
Japonia
W Japonii każdy zapracowany rodzic może kupić dla swojej pociechy gotowe sałatki, kiedy nie ma co włożyć do lunchboxu. Uczniowie starszych klas nie dostają obiadu w szkolnej stołówce, więc takie lunch na pewno się przyda. Termin przydatności sałatek jest bardzo krótki, co świadczy o tym, że przyrządzane są wyłącznie z naturalnych produktów. Japończycy nie gotują jedzenia z wyprzedzeniem na zapas, wolą jeść świeże potrawy.
Islandia
Uczniowie w Islandii nie mają obowiązku noszenia zeszytów do szkoły. Nauczyciele rzadko, kiedy zadają prace domowe. Uczniowie nie muszą nosić mundurków szkolnych, mogą przychodzić do szkoły w dżinsach. Rodzice nie muszą kupować dzieciom żadnych przyborów szkolnych. Państwo zaopatruje uczniów we wszystkie niezbędne podręczniki i artykuły szkolne.
Finlandia
W fińskich szkołach nie ma wywiadówek:
"Kiedy po raz pierwszy zostałam wezwana do szkoły, myślałam, że wychowawca chce mi przekazać negatywne informacje o moim dziecku. Byłam zaskoczona, gdy się okazało, że wezwano mnie po to, by pochwalić moje dziecko" – opowiada pewna matka na swoim blogu.
Wychowawcy nie mówią rodzicom, że ich dziecko jest leniwe. Starają się znaleźć indywidualne podejście do każdego dziecka, odkrywając i rozwijając w każdym z nich talenty.
W Finlandii wszyscy uczniowie dostają darmowe podręczniki oraz przybory szkolne. Rodzice nie muszą kupować ani zeszytów, ani książek, ani długopisów, ani albumów do rysowania. Państwo również finansuje wycieczki szkolne, posiłki podczas wycieczek oraz bilety uczniowskie. Rodzice nie dokładają ani grosza.
Norwegia
W norweskich przedszkolach nie ma podziału na grupy wiekowe. Dzieci w wieku 2-3 lat przebywają w grupie ze starszymi dziećmi. Rodzice zwrócili uwagę na to, że dzięki takiemu podejściu młodsze dzieci mogą się nauczyć wielu rzeczy od starszych.
Hiszpania
Pewna matka pisze na swoim blogu:
"Istnieje coroczna składka w wysokości 30 euro. Są to pieniądze, które się wydaje na przybory i podręczniki szkolne. Rodzice w ciągu roku mają obowiązek zakupu dodatkowych podręczników. Wydatki na nie wahają się w granicach od 80 do 200 euro".
Francja
Francuskie przedszkola mają odmienne od polskich podejście do leżakowania dzieci. Dzieci jedzą obiad zawsze o tej samej porze wszyscy razem, ale nie ma przymusowego leżakowania. Każde dziecko śpi, kiedy mu się chce. Wychowawcy codziennie pytają dziecko, kiedy ono się położyło wieczorem spać, co jadło na śniadanie, jak się ogólnie czuje. Wszystkie dane notowane są w specjalnym zeszycie, po czym wychowawca wyznacza czas najlepszy do leżakowania dla każdego dziecka.
Niemcy
Niemieccy uczniowie ogólnie mają 90 dni wakacji, licząc Święta Bożego Narodzenia, Wielkanoc i inne święta narodowe.
Uczniowie nie zabierają ze sobą przyborów szkolnych do domu, zostawiają je w szafkach w szkole. W klasach mają do swojej dyspozycji różne gry planszowe, w które grają na przerwach.
Wielka Brytania
Dzieci idą do zerówki w wieku 4-5 lat. Po czym idą do szkoły podstawowej (Key Stage 1). Uczniowie pierwszej klasy nie muszą nosić do szkoły ciężkich plecaków z zeszytami i podręcznikami. Jedyne, co muszą zabrać ze sobą codziennie do szkoły, to zeszyt z odrobioną pracą domową.
Szwecja
W Szwecji rodzice mają prawo do 480 dni płatnego urlopu rodzicielskiego, gdy rodzi się dziecko. Każdy rodzic ma trzy miesiące zastrzeżone wyłącznie dla niego. Jeżeli ojciec lub matka podejmują decyzję, aby tego wymiaru nie wykorzystywać, wolne dni nie mogą być przenoszone na partnera. Urlop rodzicielski przysługuje do momentu, kiedy dziecko skończy osiem lat. Rodzice nie muszą od razu wykorzystywać wszystkich tych 90 dni. Mogą na przykład brać 2 dodatkowe wolne dni w tygodniu, by opiekować się dzieckiem.