12 kultowych dań, którymi Japonia przyciąga turystów
Japończycy we wszystkich aspektach życia preferują minimalizm: na ich stole dominuje jedzenie nie wymagające długotrwałego gotowania lub innej obróbki. Podczas podróży po tym kraju warto chociaż na chwilę oderwać się od podziwiania góry Fuji i odwiedzić jedną z lokalnych restauracji, aby uraczyć siebie oryginalną różnorodnością smaku.
1. Sushi i rolki
Oferta odwiedzenia Japonii w celu spróbowania dań, których przepisy wie każdy prowincjalny kucharz, wydaje się dziwna. Dziś w restauracji z dowolną kuchnia można znaleźć " Gunkan-maki", "Kalifornię" i "Filadelfię", nie robiąc wizy i paszportu. Najlepsze walory smakowe mogą mają tylko sushi i rolki ze świeżych owoców morza, a takie podawane są wyłącznie w Japonii. W każdej restauracji jest akwarium lub nawet staw z żywych ryb, które łowią prosto do stołu.
2. Ramen
W Azji bardzo popularne są gęste zupy: tajska zupa Rad Na zastępuje od razu pierwsze i drugie danie. Japoński ramen –to jej bliski krewny. Jego sprzedają i sprzedawcy ulicznego jedzenia, i restauracje dla smakoszy. Ramen jest swego rodzaju zestawem, ponieważ w jego składzie każdy składnik może być zastąpiony innym. Podstawą jest rosół z kurczaka, wieprzowiny, a czasem i ryb. W rosole gotuje się szeroki pszenny lub ryżowy makaron, przyprawiany jajkami, szczypiorkiem i glonami. Mistrzostwo kucharza ramen w Japonii jest mierzone poprzez sprawdzenie konsystencji mięsa w zupie: powinno przypominać puree.
3. Tempura
Mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni nie rozumieją popularności amerykańskiego fast foodu – w szczególności frytek. U portugalskich misjonarzy Japończycy podpatrzyli przepis postnego dania i zrobili z niego kult. W każdym domu w kraju można znaleźć specjalną patelnię do tempury, która jest wyjmowana przed imprezami, towarzyskimi spotkaniami. Na niewielkiej ilości oleju na niej smażą się świeże krewetki, ryby, warzywa, a nawet owoce. Wyjątkowy smak nadaje mu mieszanka z jajka, lodowej wody i mąki, ubijana do powstania pęcherzyków powietrza.
4. Okonomiyaki
Burgerom Japończycy też znalieżli zastąpienie: nazywane jest okonomiyaki, co oznacza "placek z rybą". Jako podstawa do placka używana jest tarta kapusta lub dynia, mąka, ser, jajko i woda. Składniki są mieszane i wylewane cienką warstwą na patelnię, aby upiec naleśniki. Gotowe okonomiyaki polewają gęstym sosem sojowym i posypują posiekanym miąższem tuńczyka. Rozmiar i nadzienie placka w każdym regionie Japonii różni się: w Kansai są znacznie większe niż w Tokio.
5. Shabu-shabu
To danie zawdzięcza swoją nazwę jednemu z rodzajów naczyń. Shabu-shabu – to głęboka metalowa miska, którą można podgrzewać w piekarniku lub na otwartym ogniu. W nią wlać bulion z warzywami, tofu i makaronem. Oddzielnie podawane są pokrojone kawałki kaczki, wieprzowiny, omara i kurczaka: mięso dodawane jest do podgrzanego rosołu bezpośrednio przed użyciem. Shabu-shabu to tak pożywne danie, że jest podawane do stołu tylko w zimnych porach roku.
6. Miso
Zupa miso jest podawana jako dodatek do każdej innej potrawy, z wyjątkiem deserów. Przygotowuje się z pasty miso, uzyskanej z fermentowanych ziaren soi i bulionu dashi z tuńczyka. Tę podstawową mieszankę dopełniają kawałki tofu, wasabi, cebula, słodkie ziemniaki, wodorosty, marchew, rzodkiewka. Nigdy nie używa się jako danie główne: do miso podawany jest zawsze co najmniej jeden rodzaj zupy lub dwa ryżowe dodatki z różnymi sosami.
7. Yakitori
Japończycy mogliby się sprzeczać z kaukaskimi narodami o prawo do wynalezienia kebaba. Od najdawniejszych czasów oni smażą mięso na węglach, nabijając je na bambusowe patyczki. Do szaszłyka po japońsku pasuje zarówno filet, jak i flaki marynowane w mieszance ryżowego wina, sosu sojowego, cukru i soli. Podczas smażenia mięso należy polać mieszanką, która nazywa się "tare". Yakitori sprzedawane jest w małych sklepach, znajdujących się na każdym rogu. Japończycy po zakończeniu dnia nie uważają za konieczne poświęcać czas na przygotowanie obiadu: przed powrotem do domu kupują yakitori i piwo lub słodkie napoje gazowane.
8. Onigiri
Jeśli yakitori kupowane jest zamiast kolacji, to do śniadania Japończycy zamawiają do domu takie danie, jak onigiri. Kulki ryżowe nadziewane fasolą, grzybami shiitake lub wieprzowiną o różnych smakach są spożywane jako przekąska, w tym podczas przerwy w pracy. W Japonii cieszą się większą popularnością niż sushi z powodu tego, że ich przygotowanie nie wymaga specjalnych umiejętności. Przygotowują onigiri dziewczyny: kładą ryż i farsz na dłoni, a następnie staczają z mieszanki kulki. W restauracjach w Tokio można spróbować taką odmianą onigiri, jak umeboshi –ma śliwkowe nadzienie z solą i octem winnym.
9. Soba
Pszenny udon można zobaczyć w menu każdego kraju azjatyckiego, dlatego Japończycy postanowili wymyślić własny rodzaj makaronu. Soba wytwarzana jest z mąki gryczanej, która nadaje makaronowi szaro-brązowy kolor. Sobę należy ugotować, odcedzić na durszlaku i wymieszać z warzywami i mięsem, podzielonym na włókna. W małych kawiarniach i zakładach fast-food soba dodawana jest do rosołu, aby uzyskać zupę praktycznie natychmiastowego przygotowania. Słynne restauracje serwują makaron gryczany z krabami i homarami.
10. Gudon
W języku japońskim słowo to oznacza "miska wołowiny". To ostre danie, popularne wśród japońskich mężczyzn ze względu na wysoką zawartość kalorii, nie ustępuje w ostrości tajskim kulinarnym arcydziełom. Od soby gudon odróżnia ilość mięsa: przy podaniu na talerz stawiają dwie-trzy łyżki ryżu i kilka garści gulaszu z winem. Na wierzchu udekorowany jest surowym żółtkiem kurczaka. W restauracjach stolicy Japonii podawany jest gudon - katsudon z kotletem ważącym nie mniej niż 500 gramów.
11. Yakiniku
Japońscy mężczyźni spotykając się w dobrym towarzystwie, konkurując w sztuce gotowania smażonego mięsa na ruszcie. Ruszt ustawia się na glinianym garnku z rozżarzonymi węglami. Każdy mężczyzna ma swój własny przepis yakiniku, którym z nikim się nie dzieli. W restauracjach yakiniku także przygotowuje kucharz mężczyzna, używając wołowiny najwyższej kategorii.
12. Suama
Desery nie cieszą się w Japonii dużą popularnością, ale przed suamą nie może się oprzeć ani dorosły, ani dziecko. To ciasto przygotowuje się z mąki ryżowej i drobnego cukru trzcinowego: składniki mielą się w moździerzu przy dodawaniu różowego barwnika. Kolor płatków wiśni jest symbolem tego kraju, więc odcień barwnika kucharzom zmieniać nie wolno.