12 przykładów tego, jak dzieciństwo wpływa na życie dorosłe

W niniejszym zestawieniu kilka niezbitych dowodów na to, że wychowanie i to, co robiliśmy wspólnie z rodzicami, znacząco wpływa na nasze życie dorosłe.

1. Większość rodziców nie traktuje swoje dziecko jako samodzielną osobę.

Rodzice nie chcą zrozumieć potrzeb i życzeń swego dziecka, wolą podejmować za niego decyzje. W konsekwencji dziecko wyrasta na osobę niezaradną życiowo, która w przyszłości będzie przywiązywać ogromną wagę do zdania innych ludzi. Rodzice powinni być wsparciem dla swego dziecka w każdym jego poczynaniu.

2. Ojcowska miłość i troska. Umiejętność okazywania miłości swojemu dziecku.

W rozwoju dziecka ojciec pełni bardzo ważną funkcję. Wnosi w życie dziecka wewnętrzną stabilizację. Pod wpływem taty chłopczyk zmienia się w prawdziwego mężczyznę, który może nawiązać normalne relacje z dziewczyną i stworzyć zdrowy związek. Ojciec dostarcza dziecku odpowiednich wzorów społecznych i moralnych, dzięki czemu ono wie, jak ma się zachowywać w stosunku do kobiet, jak należy okazywać uczucia, opiekować się ukochaną dziewczyną.

3. Ściślejsza kontrola budzi w dziecku naturalny opór i sprzeciw.

Dziecko wyrośnie na wredną i upartą osobę, z którą nigdy nie da się dogadać. Ściślejsza kontrola budzi w człowieku naturalny opór i sprzeciw. Wraz z dorastaniem taka cecha charakteru niestety nigdzie nie znika i w przyszłości może bardzo utrudnić życie człowiekowi.

4. Nadmierne oglądanie telewizji powoduje problem z nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami.

Psycholodzy zalecają rodzicom, by dzieci do 2 roku życia w ogóle nie oglądały telewizji, a dzieci starsze i nastolatki, by nie korzystały dłużej niż 1-2 godz. dziennie z telewizji i komputera łącznie. Dziecko zamiast oglądania telewizji powinno jak najwięcej czasu spędzać w towarzystwie swoich rówieśników.

5. Brutalne i przerażające programy telewizyjne mają długookresowe skutki: od lęków i fobii, po stosowanie przemocy i okrucieństwo w realnym życiu.

A to wszystko dlatego, że dzieci zazwyczaj naśladują zachowania dorosłych, którzy, według nich, zawsze mają rację i wiedzą, jak należy postępować.

6. Rodzice powinni być godnym wzorem do naśladowania dla swego dziecka, jeśli chcą, aby ono wyrosło na osobę otwartą na świat i ludzi.

Rodzice, którzy wypowiadane przez nich słowa potwierdzają odpowiednimi działaniami i uczynkami, wychowają dziecko, które nie boi się wypowiadać własne zdanie, mówić NIE, jest towarzyskie i uprzejme.

7. Kara sprawia, że dziecko zamyka się w sobie.

Lęk przed karą popycha dzieci w stronę kłamstwa. Dziecko ma wybuchy złości, gniewu, często kłamie, jest złośliwe i pamiętliwe.

8. Dziecko, które wychowuje się w rodzinie z problemem alkoholowym lub rodzinie, uzależnionej od narkotyków, jest bardziej odpowiedzialne niż dziecko, wychowujące się w normalnej rodzinie.

Zazwyczaj takie dziecko nie ma normalnego dzieciństwa, ponieważ powinno przejąć większą część obowiązków swoich rodziców na siebie.

9. Traumy z dzieciństwa mogą być przyczyną otyłości w życiu dorosłym.

10. Przemoc wobec dzieci może być przyczyną depresji i przewlekłego stresu.

Dzieci, które padły ofiarą przemocy w rodzinie, dwa razy częściej cierpią na depresję niż dzieci, które dorastają w rodzinach, w której panują zdrowe relacje.

11. Dziecko, które dorasta w rodzinie o niskich dochodach, ma zaburzenia pamięci krótkotrwałej.

Pamięć krótkotrwała to mechanizm pamięci, który pozwala nam zachować pewną ilość informacji w krótkim okresie czasu.

12. Dziecko, którego rodzice się rozwiedli, kiedy ono miało 3-5 lat, w przyszłości będzie miało trudności z nawiązaniem relacji z jednym z nich.

Najczęściej dotyczy to relacji z ojcem.