12 szokujących opowieści o współczesnych Mowgli
A przecież wtedy się wydawało, że to tylko niezwykła wyobraźnia utalentowanego autora Rudyarda Kiplinga, i w prawdziwym życiu nic takiego zdarzyć się nie może.
Ale niestety... Londyńska fotograf Julia Fullerton-Listwa zebrała 12 szokujących opowieści o współczesnych Mowgli i połączyła je w projekcie fotograficznym "Bezdomne dzieci".
1. Jenny, USA, 1970 rok.
Ta dziewczyna nie miała szczęścia tuż po urodzeniu. Jej ojciec postanowił, że ona jest opóźniona w rozwoju i odizolowywał ją od społeczeństwa. Jenny większą część dzieciństwa spędziła w samotności, siedząc na krzesełku-kiblu w małym pokoiku w domu. Na tym krześle ona nawet spała! W wieku 13 lat dziewczynka trafiła z mamą do ośrodka pomocy społecznej, gdzie pracownicy zauważyli dziwne zmiany w jej zachowaniu. I nic dziwnego, bo Jenny nie mogła wypowiedzieć żadnego wyartykulowanego dźwięku, a jeszcze ciągle drapała się i pluła. Taki przypadek okazał się być kuszący dla wielu specjalistów. Jenny natychmiast stała się obiektem badań i eksperymentów. Już przez jakiś czas wyuczyła kilka słów, chociaż złożyć je w zdania nie potrafiła. Największymi osiągnięciami było czytanie króciutkich tekstów i minimalne umiejętności zachowania się w społeczeństwie. Po małej adaptacji Jenny jeszcze trochę mieszkała z mamą i w innych rodzinach zastępczych, gdzie przeszła przez upokorzenia, a nawet przemoc! Po tym, jak finansowanie lekarzy ustało, w rozwoju dziewczynki znowu nastąpił regres. Przez jakiś czas o niej było zapomniano, aż jakiś prywatny detektyw nie ustalił, że mieszka ona w zakładzie dla osób upośledzonych umysłowo.
2. Chłopiec-ptak z Rosji, 2008 rok.
Historia Wani Judina z Wołgogradu niedawno wstrząsnęła wszystkie media. Okazało się, że chłopiec do 7 lat był zamknięty ze swoją mamą w pokoju, w którym jedynymi meblami były klatki z ptakami! Pomimo tego, że przemocy Wania nie był poddawany, i mama karmiła go regularnie, pozbawiony był najważniejszego – komunikacji! Tę lukę chłopiec uzupełniał z pomocą swoich sąsiadów w pokoju... I w konsekwencji mówieniu Wania nie nauczył się, a tylko ćwierkał jak ptaszek i machał skrzydłami. Teraz chłopiec-ptak znajduje się w centrum rehabilitacji psychologicznej.
3. Madina, Rosja, 2013 rok.
Historia tej dziewczyny zadziwi cię jeszcze bardziej! Wiadomo, że do 3 lat Madina mieszkała tylko z psami, jadła zdobywaną przez nich żywność, spała i przytulała się do nich, kiedy było jej zimno. Mama dziewczynki większą część dnia była pijana, a ojciec opuścił rodzinę jeszcze przed jej narodzinami. Świadkowie mówią, że w czasie, kiedy mama miała gości alkoholików, Madina biegała z psami na czworakach na podłodze i nosiła kości. Jeśli Madina i przychodziła na plac zabaw, to nie bawiła się, a po prostu atakowała dzieci, bo inaczej rozmawiać nie umiała. Przy tym lekarze dawali optymistyczne prognozy przyszłości dziewczyny, zapewniając, że potrzebuje tylko adaptacji i nauczania.
4. Marina Chapman, Kolumbia, 1959 rok.
Jeszcze w wieku pięciu lat Marina została porwana z rodzinnej wioski w Ameryce Południowej i porzucona przez porywaczy w dżungli. Przez cały ten czas mieszkała wśród małp kapucynów, dopóki nie była znaleziona przez myśliwych. Jadła wszystko, co zdobywały zwierzęta – korzenie, jagody, banany. Spała w dziuplach drzew, chodziła na czworakach i nie umiała rozmawiać. Ale po uratowaniu życie dziewczyny lepsze się nie stało: ona została sprzedana do burdelu, a następnie była służącą w rodzinie mafijnej, skąd ją uratował sąsiad. Mimo, że miał pięcioro własnych dzieci, dobry człowiek zabrał dziewczynkę do siebie, a po osiągnięciu pełnoletności w 1977 roku pomógł Marinie zostać sprzątaczką w Wielkiej Brytanii. To właśnie tam dziewczyna postanowiła zorganizować swoje życie, wyszła za mąż i nawet urodziła dzieci. A wraz ze swoją młodszą córką Vanessą Marina napisała książkę autobiograficzną "Dziewczynka bez imienia"!
5. Dzikuska z Champagne, Francja, 1731.
Historia Marie Anzhelik Mammy Le Blanc nie zważając na dawność historii, jest znana i udokumentowana! Wiadomo, że ponad 10 lat Marie w samotności błądziła po lasach Francji. Uzbrojona w kij, dziewczynka sama broniła się przed dzikimi zwierzętami, jadła ryby, ptaki i żaby. Gdy w wieku 19 lat Marie została schwytana, jej skóra była już całkiem ciemna, pokryta skołtunionymi włosami, a palce miała wykrzywione. Dziewczyna cały czas była gotowa do ataku, rozglądała się wokół siebie, a nawet piła wodę na czworakach z rzeki. Ludzkiej mowy nie znała i komunikowała się za pomocą wycia i ryku. Wiadomo, że i do gotowanej żywności ona nie mogła się przyzwyczaić, wolała samodzielnie zdobywać i jeść surowe mięso zwierząt! W 1737 roku raczej dla zabawy na polowaniu dziewczynkę przygarnęła królowa Polski. Od tego czasu rehabilitacja wśród ludzi przyniosła pierwsze owoce – dziewczynka nauczyła się mówić, czytać, a nawet zyskała pierwszych adoratorów. Dożyła Dzikuska z Szampanii do 63 lat, a zmarła w 1775 roku w Paryżu.
6. Chłopiec-lampart, Indie, 1912.
Jeszcze w wieku 2 lat te maleństwo porwała w gąszcz lasu samica lamparta. Za 3 lata myśliwy, który zabił drapieżnika, znalazł w jaskini jej młode i pięcioletniego chłopca! Wtedy dziecko wróciło do swojej rodziny. Wiadomo, że jeszcze przez długi czas chłopiec biegał na czworakach, gryzł i warczał. A palce na rękach z przyzwyczajenia zginał pod kątem prostym do łatwej wspinaczki po drzewach. I nie zważając na to, że adaptacja przywróciła mu "ludzki" wygląd, żył chłopiec-lampart nie długo, zmarł na chorobę oczu (to nie było związane z jego przygodami w dzieciństwie!)
7. Kamala i Amala, Indie, 1920.
Kolejna straszna historia – 8-letnią Amalię i półtoraroczną Kamalę znalażł w wilczym legowisku pastor Joseph Singh w 1920 roku. On mógł zabrać dziewczynki tylko wtedy, gdy wilki opuściły norę. Ale powodzeniem jego czyn się nie zakończył. Pojmane dziewczynki nie były przygotowane do życia z ludźmi, ich stawy rąk i nóg były zdeformowane wskutek życia na czworakach, a jeść wolały tylko surowe mięso! Ale ich słuch, wzrok i węch były absolutne! Wiadomo, że Amala zmarła rok po tym jak była znaleziona, a Kamala nawet nauczyła się chodzić prosto i mówić kilka słów, ale w wieku 17 lat zmarła na niewydolność nerek.
8. Oksana Mała, Ukraina, 1991 rok.
Tę dziewczynkę znaleziono w psiej budzie w wieku 8 lat, z których 6 spędziła z czworołapymi. Wiadomo, że rodzice-alkoholicy wyrzucili Oksanę z domu, a poszukiwanie ciepła i chęć przetrwania doprowadzili ją do psiej budy. Gdy dziewczynka została znaleziona, zachowywała się bardziej jak pies niż jak dziecko – biegała na czworakach z wysuniętym językiem, szczekała i szczerzyła zęby. Intensywna terapia pomogła Oksanie przyswoić minimalne umiejętności społeczne, ale rozwój zatrzymał się na poziomie 5-letniego dziecka. Teraz Oksana Mała ma już 32 lata, mieszka w Odessie na farmie pod czujnym okiem i opieką.
9. Dziewczynka-wilk, Meksyk, 1845/1852 lata.
A ta dziewczyna wychowana przez wilki tak i nie pozwoliła siebie oswoić! Wiadomo, że kilka razy widziano ją, stojącą na czworakach, w stadzie wilków atakującą kozy, pojadającą kozy i ssącą mleko wilczycy.
10. Sujit Kumar lub chłopak-kurczak, Fidżi, 1978 rok.
To dziecko za złe zachowanie rodzice zamykali w kurniku. No a po tym, jak matka skróciła sobie życie, a ojciec został zabity, wychowaniem się zajął rodzony dziadek. Jednak jego metody też nie można było nazwać nowatorskimi, bo zamiast tego, żeby zajmować się wnukiem, wolał zamykać go z kurami i kogutami. Sujit był uratowany z kurnika w wieku 8 lat. Wiadomo, że chłopiec umiał tylko gdakać i machać rękami jak skrzydłami. Jedzenie dziobał, i spał tak, jak ptak przykucnięty na gałęzi. Pracownicy domu opieki na jakiś czas wzięli go do siebie na rehabilitację, ale tam chłopak zachowywał się bardzo agresywnie, za co został na ponad 20 lat przywiązany prześcieradłem do łóżka! Teraz już dorosłym mężczyzną opiekuje się Elizabeth Clayton, która znalazła go w dzieciństwie w kurniku.
11. Iwan Miszukow, Rosja, 1998.
Jeszcze w 4-letnim wieku dotknięty przemocą w rodzinie Wania uciekł z domu. Aby przetrwać, chłopak musiał tulać się i żebrać. Wkrótce za jednego ze swoich przyjęła go sfora psów. Z nimi Wania jadł, spał i bawił się. A nawet więcej – psy "wyznaczyły" chłopca za swojego przywódcę! Prawie dwa lata Wania prowadził życie bezdomne z czworołapnymi, dopóki nie znalazł się w przytułku dla bezdomnych dzieci. Dziś chłopiec całkowicie przeszedł społeczną adaptację i żyje normalnym życiem
.12. John Szebunya lub chłopak-małpa, Uganda, 1991 rok.
Widząc, jak ojciec zabija matkę, trzyletni John Szebunya uciekł z domu. Swoje schronienie znalazł w dżungli razem z małpami. Właśnie od tych zwierząt on nauczył się technik przetrwania. Podstawę jego diety stanowiły korzenie, słodkie ziemniaki, orzechy i maniok. Po tym, jak chłopaka znaleźli ludzie, jeszcze długo usuwali glisty i modzele na kolanach. Ale, poza tym, że John szybko nauczył się mówić, odkryli w nim jeszcze jeden talent – miał wspaniały głos! Teraz chłopiec-małpa jest prawdziwą gwiazdą, często można zobaczyć go na koncertach nawet w Wielkiej Brytanii w składzie chóru dziecięcego "Perły Afryki"!