15 opowieści o tym, jak szwedzcy tatusiowie przebywają na urlopie ojcowskim

I władze płacą zasiłek w wysokości 80% wynagrodzenia, a jeśli oprócz tego jesteś urzędnikiem państwowym, otrzymasz 100%. Ale teraz poznasz najbardziej interesujący fakt – z 480 dni dokładnie 60 z dzieckiem musi przebywać tato, a jeśli on zrezygnuje, te dni odliczą i za nie nie zapłacą!

Zakłada się, że te środki pomagają rodzicom lepiej zrozumieć siebie, nauczyć się dzielić obowiązki i w równym stopniu myśleć o rodzinie i karierze. Ale niestety okazało się, że tylko 12 % świeżo upieczonych ojców gotowi skorzystać z bonusu od państwa i przez 2 miesiące opiekować się dzieckiem i wychować je. Fotograf Johan Bävman jest jednym z nich:

"Rozpocząłem ten projekt, kiedy przebywałem w domu z synkiem. Wtedy wydawało mi się, że w tej sprawie jestem samotny i nie mam wsparcia. Wtedy wpadłem na pomysł, aby robić zdjęcia i zbierać historii ojców, którzy, jak ja, nie wyrzekli się swojej części urlopu rodzicielskiego, dowiedzieć się, dlaczego poszli na ten krok i jakie wnioski wyciągnęli..."

Zobaczmy co z tego wyszło?

1. Johan Ekengård, 38 lat, deweloper produktów w Sandvik i tata Abby (7 lat), Tayry (5 lat) i noworodkaStina:

"Do wzięcia urlopu zmusiły mnie ewentualne straty finansowe, ale w rezultacie wygrałem podwójnie – jestem pewien, że spełniłem się jako tata i zacząłem lepiej rozumieć swoją żonę. A nasz silny związek z dziećmi jest bardzo ważny dla ich dorastania..."

2. Urban North, 32 lata, konsultant ds. infrastruktury i tata 10-miesięcznego Holgera:

"W codziennym życiu my z żoną staramy się być na równych na ile to możliwe. W pierwszych miesiącach było nam bardzo trudno, ale dziś jestem dumny z tego okresu. Nasz maluch nie chciał zakładać pieluch od wieku czterech miesięcy! A mój dzisiejszy dzień składa się z tego, że muszę przygotować Holgerowi jedzenie i bawić się z nim".

3. Loui Kuhlau, 28 lat, artysta i tata syna Ellinga:

"W naszej rodzinie nigdy nie mieliśmy dyskusji – kto będzie musiał siedzieć z dzieckiem. To oczywiste, że oboje rodziców muszą brać udział! Tak, gdybym nie miał możliwości bycia z Ellingiem w ciągu roku, to bym nawet nie wiedział, jaki on jest i jakie ma potrzeby. Zaskakujące, ponieważ na urlopie rodzicielskim płacą za cały dzień w pracy, więc dlaczego ludzie nie chcą być w domu z dzieckiem?"

4. Samad Kohigoltapeh, 32 lata, inżynier-budowniczy i tata bliźniaczek Parysy i Lei:

"Dałem światu nowych ludzi i to jest mój obowiązek – troszczyć się o nich przez całe życie! A przecież ja nawet kłóciłem się z żoną, aby zabrać "moje" miesiące!"

5. Ola Larsson, 41 lat, marketolog i tata syna Gustawa:

"To prawdziwy prezent – móc być bliżej dziecka i nawiązać mocne więzi emocjonalne! Taty nawet nie wiedzą, co tracą, kiedy zamiast urlopu wybierają pracę".

6. Tjeerd van Waijenburg, 34 lata, kreatywny designer i twórca produktów w Ikei i tata syna Tima:

"Nawet teraz, kiedy moje 60 dni się skończyły, nalegam na zmniejszeniu tygodnia pracy, żeby spędzić więcej czasu z synem. Szkoda tych ojców, którzy nie widzą korzyści w wyrównawczym systemie!"

7. Andreas Bergström, 39 lat, urzędnik państwowy i tata dwóch synków:

"Po urodzeniu najmłodszego syna moja żona miała powikłania. Wziąłem na siebie lwią część w wychowaniu starszego dziecka i poczułem ojcowski kontakt poprzez sztuczne karmienie młodszego. Teraz moje dzieci ufają mi tak samo, jak mamie, i to jest dla mnie bardzo ważne!"

8. Marcus Bergqvist, 33 lata, inżynier-budowniczy i tata synów Teda i Sigge:

"Kobiety przygotowują się do macierzyństwa od pierwszych dni ciąży, a ojcami mężczyźni stają się nagle, po porodzie. Ale myślę, że gdybym nie poradził sobie ze swoimi obowiązkami na urlopie, to poziom poczucia własnej wartości miałbym obniżony!"

9. Marcus Pranter, 29 lat, sprzedawca win i tata 8-miesięcznego syna:

"To głupie zasady! Ojcowie powinni brać urlop rodzicielski, jeśli chcą, ale to nie rozkaz. Im dłużej tata odciąga ten urlop, tym trudniej będzie potem nawiązać kontakt z dzieckiem. W naszej rodzinie my z żoną rozdzieliliśmy odpowiedzialność za wychowanie dziecka po równo".

10. Göran Sevelin, 27 lat, student i tata córki Liv:

"Nawet jeśli tracisz w planie finansowym, bycie z dzieckiem – jest najważniejsze! Mamy nawiązują kontakt podczas karmienia piersią, dlatego ojcowie powinni w tym okresie zadbać o swoje emocjonalne więzi z dzieckiem".

11. Jonas Feldt, 31 lat, administrator w centrum zatrudnienia i tata córek Syrii (1 rok) i Lovis (3 lata):

"Sygnałem dla mnie stała się ankieta w młodzieżowym czasopiśmie. Okazało się, że większość dzieci, gdy czuje się źle i nieswojo, szuka ochrony u mamy. A ja chcę, żeby moje dziewczynki zawsze mogły polegać i na mnie!"

12. Ingemar Olsén, 37 lat, konsultant IT i tata synów Linusa i Joela:

"Dla mnie to była trudna decyzja, ponieważ w branży, w której pracuję, dominują mężczyźni. Ale mój pracodawca okazał się doskonałym ojcem, czym inspirował mnie. Dziś jestem szczęśliwy, że spędzam czas z dziećmi i dobrze rozumiem ich potrzeby".

13. Martin Gagner, 35 lat, administrator Uniwersytetu Malmö i tata Matyldy (4 lata) i Waldemara (1 rok):

"Z moją córką nie byłem na urlopie ojcowskim i czuję się winny. Myślę, że straciłem wiele, i tak blisko, jak z synem, już być nie mogę..."

14. Juan Cardenal, 34 lata, student i tata Ivo (1 rok) i Almy (4 lata):

"Urlop rodzicielski całkowicie zmienił moje życie – miałem czas pomyśleć o głównym, jestem w stanie radykalnie zmienić swoją karierę, a jeszcze miałem okazję zobaczyć pierwsze kroki dzieci!"

15. Michael Winblad, 35 lat, bezrobotny tata Matisse'a (2 lata) i Vivian (5 miesięcy):

"Miałem szczęście z małżonką. W trudnym czasie jej dochody mogły pokryć wydatki naszej rodziny. A ja z kolei ze wszystkich sił starałem się być najlepszym tatą"!

Na dzień dzisiejszy bohaterami fotografa Johana Bävmana stali się już 30 tat na urlopie ojcowskim, ale cel – zebranie 60 opowieści (liczba dni urlopu), więc ciąg dalszy nastąpi...