22 cytaty Artura Schopenhauera o prawdziwej wolności

Słynny niemiecki filozof XIX wieku Arthur Schopenhauer był znanym mizantropem, zagorzałym kawalerem i miłośnikiem wolności. Ale podejrzliwość i nieufność wobec ludzi nie stanowiły mu przeszkody w badaniu ludzkiej natury we wszystkich jej przejawach i opowiedzeniu o swoich obserwacjach szczerze i wyraziście.

1. Mądrzy nie tyle szukają samotności, ile unikają tworzonego przez głupców zgiełku.
2. Z perspektywy młodości życie jest nieskończoną przyszłością, z punktu widzenia starości — bardzo krótkie w czasie.
3. Kto jest okrutny wobec zwierząt, ten nie może być dobrym człowiekiem.
4. Jest jedno tylko wrodzone złudzenie – to przekonanie, że jesteśmy stworzeni do szczęścia.
5. Rozsądnie byłoby częściej mówić sobie: "Zmienić tego nie mogę, pozostaje wyciągać z tego korzyści".
6. Nie możesz nic zrobić z otaczającą cię głupotą! Ale nie martw się niepotrzebnie, kamień rzucony w bagno nie wywołuje powstania fal.
7. Bez kobiety nasze życie na początku byłoby— bezbronne, w połowie — bez przyjemności, w końcu — bez pocieszenia.
8. Przeciętność jest zaniepokojona tym, jak zabić czas, a talent — jak czas wykorzystać.
9. Lichtenberg zauważył: „Jeśli w zderzeniu głowy z książką słychać pusty dźwięk, czy zawsze jest to dźwięk książki?"
10. Kto nie lubi samotności, ten nie kocha wolności, bo tylko w samotności można być wolnym.
11. To, czym jesteśmy na prawdę, znaczy dla naszego szczęścia znacznie więcej niż to, co mamy.
12. Każdego człowieka można słuchać, ale nie z każdym warto rozmawiać.
13. Bogactwo podobne jest do słonej wody: im więcej jej pijesz, tym silniejsze wywołuje pragnienie. To odnosi się i do chwały.
14. Czasami wydaje nam się, że tęsknimy za jakimś oddalonym miejscem, podczas gdy w rzeczywistości tęsknimy o tym czasie, który spędziliśmy tam, będąc młodszymi i lepszymi niż teraz jesteśmy. Tak oszukuje nas czas pod maską miejsca...
15. Ubogi człowiek, który nie ma nic z czego mógłby być dumny, chwyta się za jedyną możliwość i szczyci się narodem do którego należy.
16. Aby dobrowolnie i swobodnie uznawać i doceniać czyjeś godności, trzeba mieć własne.
17. To, co ludzie nazywają losem, jest w istocie tylko splotem poczynionego przez nich głupstwa.
18. Myśli wybitnych umysłów nie znoszą filtracji przez przeciętną głowę.
19. Każde dziecko w pewnym stopniu jest geniuszem, a każdy geniusz w pewnym stopniu jest dzieckiem.
20. Nie mów swojemu przyjacielowi to, czego nie powinien znać twój wróg.
21. Za jedną z istotnych przeszkód w rozwoju rodzaju ludzkiego należy uznać to, że ludzie nie słuchają tego, kto jest mądrzejszy od innych, a tego, kto najgłośniej mówi.
22. Świat — to jest szpital dla nieuleczalnie chorych.