22 zasady dobrego wychowania oczami dziecka
W szkole prywatnej "Merry Moppets" nadmorskiego miasteczka w pobliżu San Francisco do duchowej pomyślności uczniowie odnoszą się poważnie. Każdy piątek dzieci mogą przynosić ze sobą ulubioną zabawkę, a ulubione książki – codziennie. Każdego tygodnia szkoła urządza jakiekolwiek wesołe przedsięwzięcie, na przykład ogłasza Dzień Szalonej Fryzury albo nawet Dzień Pidżamy.
W tej szkole u każdego dziecka w klasie jest swoja malutka szuflada. Nauczyciel może zostawić w nim materiały dla zadania domowego, plan lekcji na miesiąc, czy zapiski rodzicom. Właśnie tam czytelnik Psychologies Olga Zhuravskaya znalazła list. W nim zasady wychowania szczęśliwych dzieci, napisane ze słów dziecka.
- Nie dawaj mi wszystko co ja chce, przecież wiem, że ty nie jesteś zobowiązana wykonywać każde moje pragnienie.
- Nie bój się być ze mną prostolinijną.
- Nie dawaj mi przyzwyczaić się do złych nawyków. Odwykać od nich będzie mi jeszcze trudniejsze.
- Nie zmuszaj mnie poczuwać się tak, niby moja opinia nie ma znaczenia. W takich chwilach zaczynam zachowywać się jeszcze gorzej. Musisz o tym wiedzieć.
- Nie poprawiaj mnie w obecności innych ludzi. Lepiej postrzegam informację, kiedy upominasz w cztery oczy.
- Nie zmuszaj mnie poczuwać się tak, niby moje błędy – to straszne przestępstwa.
- Nie broń mnie cały czas od skutków moich uczynków. Muszę nauczyć się rozumieć, że u działań bywają przeciwdziałania.
- Nie zwracaj uwagi na moje drobne zaczepki – czasami po prostu chce porozmawiać z tobą.
- Nie zasmucaj się zbyt mocno kiedy mówię, że nienawidzę cię – nie nienawidzę cię, a buntuję przeciw twojej władzy.
- Nie powtarzaj wszystko po sto razy, a inaczej będę udawać, niby ogłuchłem.
- Nie dawaj pochopnych obietnic. Zasmucę się, jeśli ich nie spełnisz.
- Nie zapominaj, że jeszcze nie mogę wnikliwie wyjaśnić to, co odczuwam.
- Nie wymagaj ode mnie prawdy, kiedy gniewasz się. Od strachu mogę przypadkowo oszukać cię.
- Nie bądź niestałą, mnie to bardzo psuje.
- Nie pozostawaj moje pytania bez odpowiedzi. Wszystko jedno pójdę szukać odpowiedzi, ale gdzie indziej.
- Nie mów, że moje strachy – są nieważne. One są bardzo ważne, całkiem niedrobne i staje się jeszcze straszniej, kiedy tego nie rozumiesz.
- Nie udawaj doskonałą i nie robiącą błędów. Zasmucę się, kiedy zrozumiem, że to jest nie tak.
- Nie myśl, że mnie przeprosić – to poniżej twojej godności. Kiedy przepraszasz, jeśli nie masz racji, uczysz mnie postępować tak samo.
- Nie zapominaj, że szybko rosnę. Zdarzy ci się przebudowywać się bardzo często.
- Nie zabraniaj mi eksperymentować. Bez tego nie mogę rozwijać się.
- Dlatego też proszę, bądź pobłażliwa.
- I ostatnie: pamiętaj, że nie mogę wyrosnąć szczęśliwym człowiekiem, jeśli mnie nie kochają w domu mocno-mocno. Ale ty to wiesz i tak!