25 fantastycznych podań o wielkich potopach
Zgodnie z każdą legendą to właśnie pewien Bóg\bóstwo sprowadzał na Ziemię potop. Chciał w taki sposób zniszczyć zło, ratując tylko niedużą garstkę ludzi.
1. Legenda o Trentren Vilu i Caicai Vilu
Do dnia dzisiejszego Mapuche, najdawniejsi mieszkańcy dzisiejszego Chile, często opowiadają legendę, która opisuje, w jaki sposób powstał krajobraz południowych obszarów tego kraju. Otóż dawno, dawno temu źli czarownicy postanowili zniszczyć ziemię wraz z zamieszkującymi ją ludźmi. Aby tego dokonać, sprzymierzyli się z ogromnym wężem morskim cai-cai vilu. Olbrzymi wąż morski wraz ze złymi czarownikami zaatakował ziemię przy pomocy ogromnych fal, które zalewały ziemię. Wielu mieszkańców zginęło w odmętach morskich. Przerażeni ludzie poprosili o pomoc dobrego węża tren-tren vilu. Ostatecznie dobry wąż pokonał złego cai-cai vilu.
2. Unu Pachacuti
W mitologii Ajmarów i Inków Wirakocza uznawany jest za stwórcę świata i ludzkości. Zrażony złem i występkiem, jakiego dopuszczała się ludzkość, sprowadził na świat wielką powódź (Unu Pachacuti) i ponownie stworzył człowieka z kamieni. Kiedy jednak ludzie ponownie okazali mu swą niewdzięczność, pełen smutku opuścił ziemię, odpływając na swym płaszczu w kierunku zachodnim, do krainy zmarłych.
3. Mit o Deukalionie i Pyrrze
Jednym z bardziej znanych europejskich podań o potopie jest to pochodzące z Grecji, którego bohaterami są Deukalion i Pyrra. Według tego podania król Likaon (Lykaon), aby sprawdzić wszechwiedzę bogów, nakarmił podróżującego po ziemi Zeusa ludzkim mięsem, a ten rozgniewany zesłał na ziemię potop. Uratowali się tylko Deukalion i Pyrra, którzy z porady Prometeusza zbudowali sobie specjalną skrzynię. Płynęli w niej przez 9 dni i przez 9 nocy, aż przybili do góry Parnas w Fokidzie. Wszyscy inni ludzie zginęli poza kilkoma, którzy schronili się w wysokich górach.
4. Väinämöinen
Väinämöinen – w mitologii fińskiej najstarszy syn bogini Ilmatar, wielowieczny zaklinacz, który ocalał z potopu. Po tym, jak szatan uderzył go siekierą, krew z rany trysnęła strumieniami tak ogromnymi, że zalała całą ziemię. Bohater na swojej łodzi wyruszył do legendarnego miejsca Pohjola.
5. Legenda o Tawhaki
W mitologii Maorysów bóg Tawhaki sprowadził na świat potop, aby zniszczyć swoich złych i zazdrosnych braci. Ocalił zwykłych ludzi i sprowadził je na górę Hikurangi.
6. Bochica
Według jednej z południowoamerykańskich legend człowiek o imieniu Bochica przybył do Kolumbii i nauczył ludzi żyć samodzielnie, bez pomocy Bogów. Pomagał innym, co bardzo się nie podobało jego żonie Huyhaca. Zaczęła się modlić do boga wody, aby sprowadził na ziemię potop. Bóg Chibchacun wysłuchał jej modlitw, jednak Bochica wspiął się na tęczę za pomocą laski i powstrzymał żywioł, ratując ludzi przed potopem.
7. Potop zgodnie z legendą Majów
Bóg wód i piorunów Huracan zrażony złem i występkiem, jakiego dopuszczała się ludzkość, sprowadził na świat wielką powódź. Z potopu ocalało siedem osób – trzech mężczyzn i cztery kobiety.
8. Historia potopu kameruńskiego
Zgodnie z legendą dziewczyna mieliła zboże na mąkę, kiedy do niej podeszła koza. Ona była bardzo głodna. Na początku dziewczyna ją przegoniła, ale później dała jej tyle jedzenia, ile ona chciała. Wdzięczna koza uprzedziła kobietę, że niebawem będzie potop, więc jej razem z bratem udało się ocalić z potopu.
9. Potop według ludu Temuan
Legenda ludu Temuan opowiada o tym, że bogowie zrażeni złem i występkiem ich przodków sprowadzili na świat wielki potop. Ocalała z potopu tylko jedna para, która wdrapała się na drzewo.
10. Potop Nisqually
Jeden z mitów Indian Puget Sound głosi, że ziemia była tak przeludniona, że brakował pokarmu, więc ludzie zaczęli praktykować kanibalizm. Rozgniewani bogowie sprowadzili powódź, z której ocalała tylko jedna kobieta i pies, którzy stworzyli nową rasę.
11. Sumeryjski mit o potopie
Decyzją najwyższego z bogów Enlila ludzkość miała zostać zgładzona poprzez potop. Enki i Ninhursag, bogowie, którzy stworzyli człowieka, zastanawiali się, czy ich dzieło miało całkowicie przepaść? Działający na własną rękę Enki, dostrzegł w królu Ziusiudrze szansę na ocalenie nasienia ludzkości. Ostrzegł go przed zbliżającą się katastrofą i poinstruował, aby zbudował statek oraz zabrał na niego nasienie wszystkiego, co żyło.
12. Epos o Gilgameszu
Według Eposu o Gilgameszu Utnapisztim był jednym z niewielu ludzi, którzy ocaleli z potopu sprowadzonego przez bogów za namową Enlila. Ostrzeżony przez przychylnego mu boga Enkiego, Utnapisztim zbudował statek, na którym pomieścił swoją żonę, krewnych, sługi i dobytek oraz rośliny i zwierzęta wszystkich gatunków. Po siedmiu dniach stawiania czoła burzom podczas potopu statek osiadł na górze Nimusz. W nagrodę za uratowanie życia ludzi i zwierząt bogowie obdarowali Utnapisztima wraz z żoną nieśmiertelnością.
13. Potop biblijny
Ludzie żyli w grzechu i odwrócili się od Boga. On postanowił zesłać na nich wielką powódź. Ostrzegł przed tym jedynie Noego i jego rodzinę. Noe zbudował ogromną łódź-arkę, na którą zabrał swoich bliskich i po parze z każdego gatunku żywych stworzeń. Gdy deszcz ustał, Noe wysłał białą gołębicę, aby sprawdzić, czy woda opadła, jednak ona dwukrotnie powracała. Za trzecim razem gołębica powróciła z zieloną gałązką i Noe wiedział, że mogą zejść na ląd. Wówczas na niebie ukazała się tęcza, jako symbol przymierza Boga z ludźmi i obietnica, że więcej nie będzie potopu.
14. Mit Eskimosów o potopie
Zgodnie z legendą Innuitów woda zalała całą ziemię. Ludzie budowali tratwy, na których spodziewali się przetrwać potop. Czarodziej An-odjium rzucił do wody swoją strzałę i kazał wiatrowi, aby przestał wiać. Po tym, jak woda pochłonęła jego kolczyki, woda opadła.
15. Waynaboozhoo i Wielki Potop
Ludzie żyli w grzechu i odwrócili się od Boga. On postanowił zesłać na nich wielką powódź. Mężczyzna, który ocalał z potopu, nazywał się Waynaboozhoo. Zbudował ogromną łódź, na którą zabrał zwierzęta. Deszcz nie ustawał, więc postanowił wysłać zwierzęta, aby przyniosły mu garść ziemi. Kiedy ziemia znalazła się w ręku Waynaboozhoo, położył ją na grzbiet żółwia, który przemienił się w nowy świat.
16. Bergelmir
Sagi skandynawskie zawierają mit o potopie, który nastąpił w czasach, kiedy nie istniały jeszcze karły ani ludzie. Według tych mitów synowie Borra (Odyn, Wili oraz We) postanowili zabić Ymira, swojego praojca, aby z jego krwi utworzyć morza i jeziora, jednak krew (lub też zimna woda), która trysnęła, gdy dokonali planowanego przez siebie czynu, była nadspodziewanie obfita i spowodowała wielki potop, w którym zginęło całe „Pierwsze Pokolenie Olbrzymów”.
17. Wielki Yu
Akcja chińskiego podania o potopie rozgrywa się w czasach panowania legendarnego cesarza Shuna. Rzeki Państwa Środka miały wówczas wystąpić z brzegów, zalewając cały kraj i zmuszając szukających ratunku przed nieokiełznanym żywiołem ludzi do ucieczki w górzyste regiony. Wody potopu zwalczył Yu, regulując system rzeczny budową kanałów, grobli i sztucznych jezior.
18. Koreańskie podanie o potopie
Bohaterem jest dobry chłopiec Mok Dorjong, syn niebianki i wielkiego drzewa laurowego. Ojciec pomaga synowi uratować się z potopu. Chłopczyk, płynąc na drzewie laurowym, ratuje z wód mrówki, komary, a także innego chłopczyka. Potem dopływają do szczytu góry, na której mieszka kobieta wraz z rodzoną i przybraną córką. Ponieważ z powodzi nie uratował się już nikt więcej, kobieta postanawia wydać córki za chłopców. Rodzona córka poślubia Mok Dorjonga. Drugiemu chłopcu mimo podstępu przypada przybrana córka. Obie pary doczekały się wielu potomków oraz żyły długo i szczęśliwie.
19. Potop birmański
Z wielkiego potopu ocalał Pawpaw Nan-chaung i jego siostra Chang-hko. Zabrali ze sobą na statek dziewięciu kogutów i dziewięć igieł. Każdego dnia wyrzucali za burtę jednego koguta i jedną igłę, aby sprawdzić, czy woda opadła. Po dziewięciu dniach kogut zapiał, a igła uderzyła o skałę. Wtedy para zrozumiała, że może zejść na ląd.
20. Nüwa
Bóg Gonggong, rozwścieczony po przegranej z bogiem Zhuanxu walce o władzę, uderzył głową w górę Buzhou. Złamał w ten sposób jeden z filarów świata, sprawiając, że ziemia przechyliła się i została pochłonięta przez kosmiczny kataklizm. Rozgorzał dziki ogień i nastąpiła wielka powódź. Świat uratowała Nüwa, podpierając go w miejscu pękniętej góry pięcioma stopionymi kolorowymi kamieniami oraz nogą wielkiego żółwia Ao. Odtworzyła również ludzkość, lepiąc z gliny nowych ludzi.
21. Potop Hopi
Lud Hopi opowiada legendę o tym, jak duży pająk stworzyła olbrzymią pajęczynę, która ocaliła ludzi z potopu.
22. Manu i Matsya
Matsja – wcielenie Wisznu, inkarnując, ostrzegł protoplastę ludzkiego rodu Manu, przed zbliżającym się kataklizmem. Ziemię ogarnął olbrzymi potop, lecz przygotowany doń Manu schronił się wraz z rodziną i siedmioma mędrcami na okręcie. Przed zagładą ocalił też nasiona wszelkich roślin, przedstawicieli wszystkich gatunków żywych stworzeń oraz Wedy, święte księgi hinduizmu. Wisznu-Ryba powiózł okręt, przytroczony do własnego rogu, na bezpieczną wyspę. Ryba symbolizuje rozwój i tworzenie, jest emblematem fallicznym.
23. Potop w Saanich
Miejscowi mieszkańcy byli przekonani, że jeśli będą przestrzegać wszystkich przykazań Stwórcy, to będą żyli szczęśliwie. Jednak pewnego razu ludzie odwrócili się od Boga, więc zesłał na nich wielką powódź.
24. Walijski potop
Potwór Afanc sprowadził na świat wielką powódź, z której ocalała tylko jedna para na łodzi.
25. Queneesh i lud Comox
Mit tego ludu opowiada o tym, że pewien starzeć ostrzegał ludzi przed potopem we śnie. Ostrzeżeni przez mężczyznę ludzie zbudowali łódź, na której się schronili po tym, jak się zaczął potop. Deszcz padał bardzo intensywnie. Jednak w jakimś momencie ludzie zobaczyli ogromny lodowiec, po czym opady deszczu ustały. Niebawem woda opadła.