30 cytatów z życiowym doświadczeniem od Antoine de Saint-Exupéry
Zebraliśmy dla was najlepsze cytaty z książek Saint-Exupéry, w których jest założone całe życiowe doświadczenie i serce słynnego francuskiego pisarza.
115 lat temu urodził się jeden z najbardziej szczerych i utalentowanych pisarzy Antoine de Saint-Exupéry. W jego książkach, tak samo jak i w życiu, jest ściśle spleciona miłość do żony, nostalgia za dzieciństwem i mnóstwo innych uczuć i przeżyć, głębokich i osobistych. Za ten niewielki czas, co odprowadził mu los, on zdążył opublikować dużą ilość opowiadań. W nie włożył ogromną miłość do całej ludzkości i duszę.
O dorosłych i dzieciach
- Boję się stać takim jak dorośli, którym nic nie jest ciekawe oprócz cyfr.
- Wszyscy dorośli najpierw byli dziećmi, tylko mało kto z nich o tym pamięta.
- Dorośli bardzo kochają cyfry. Kiedy opowiadasz im, że u ciebie pojawił się nowy przyjaciel, oni nigdy nie spytają o rzeczy najważniejsze. Nigdy nie powiedzą: "A jaki ma głos? W co lubi się bawić? Czy łapie motyle?" Oni pytają: "Ile ma lat? Ile ma braci? Ile waży? Ile zarabia jego ojciec?" I po tym myślą, że poznali człowieka.
- Dzieci powinny być bardzo pobłażliwe dla dorosłych.
- Dorośli nigdy nic nie rozumieją sami i dla dzieci bardzo męczące bez końca im wszystko wyjaśniać i tłumaczyć.
- Kiedy mówisz dorosłym: "Widziałem piękny dom z różowej cegły, w oknach jest bodziszek, a na dachu gołębie" – oni w żaden sposób nie potrafią wyobrazić sobie tego domu. Trzeba im powiedzieć: "Widziałem dom za sto tysięcy franków", – wtedy oni wykrzykną: "Co za piękno!"
O miłości
- Dobrze widzi jedno tylko serce. Najważniejsze jest niewidoczne dla oka.
- Prawdziwa miłość zaczyna się tam, gdzie niczego nie oczekują w zamian.
- Kochać – to nie znaczy patrzyć na siebie, kochać – to znaczy razem patrzyć w jednym kierunku.
- Usłyszawszy ludzkie kroki, zawsze uciekam i ukrywam się. Lecz twój chód zawoła mnie jak muzyka i wyjdę ze swojego schroniska. A potem – patrz! Widzisz tam, w polach dojrzewa pszenica? Nie jem chleba. Kłosy mi są niepotrzebne. Pszenne pola o niczym mi nie mówią. I to jest smutne! Ale masz złociste włosy. I jak cudownie będzie, kiedy mnie oswoisz! Złota pszenica będzie przypominać mi ciebie. I zakocham się w szelest kłosów na wietrze...
- "Ludzie siadają do pociągów pośpiesznych, ale oni sami nie rozumieją, czego oni szukają – powiedział Mały Książę – dlatego oni nie znają spokoju, rzucają się to w jedną stronę, to w inną... I wszystko na próżno... Oczy są ślepe. Szukać trzeba sercem".
- Nie należy mylić, miłość z pragnieniem opanować, która przynosi tyle męk. Wbrew powszechnemu przekonaniu, miłość nie powoduje cierpienia. Męczą właścicielskie instynkty.
- Ukochany kwiatek – to w pierwszej kolejności odmowa od wszystkich innych kwiatów.
- Jeśli kochasz bez nadziei na wzajemność, milcz o swojej miłości. W ciszy ona stanie się płodną.
- Rozłąka nauczy cię naprawdę kochać.
O przyjaźni
- Ludzie nie mają czasu, aby cokolwiek dowiadywać się. Oni kupują gotowe rzeczy w sklepach. Ależ nie ma takich sklepów, gdzie handlowaliby przyjaciółmi, i dlatego ludzie więcej nie mają przyjaciół.
- Mój przyjaciel nigdy niczego nie wyjaśnia. Być może on myślał, że jestem taki sam jak on.
- To jest bardzo smutne, kiedy zapominają przyjaciół. Nie każdy miał przyjaciela. I boję się stać takim jak dorośli, którym nic nie jest ciekawe oprócz cyfr.
- Dobrze mieć przyjaciela, nawet jeśli musisz wkrótce umrzeć.
- Jesteś dla mnie, na razie, tylko malutkim chłopcem, takim jak sto tysięcy innych chłopców. I nie jesteś mi potrzebny. I ja ci też nie jestem potrzebny. Jestem dla ciebie tylko lisem, takim jak sto tysięcy innych lisów. Ale jeśli mnie oswoisz, będziemy się nawzajem potrzebować. Będziesz dla mnie jedyny na całym świecie. I ja będę dla ciebie jedyny na całym świecie ...
- Przyjaźń widzę po nieobecności rozczarowań, prawdziwą miłość – po niemożliwości być skrzywdzony.
- Taki był przedtem mój lis. On niczym nie różnił się od stu tysięcy innych lisów. Ale ja z nim zaprzyjaźniłem się, i teraz on – jedyny na całym świecie.
O wiecznym
- – A gdzież są ludzie? – Wreszcie odezwał się znowu Mały Książę. – W pustyni jednak jest samotnie...
- – Wśród ludzi też jest samotnie – zauważył wąż.
- Chociaż ludzkie życie jest najdroższym na świecie, ale zawsze postępujemy tak, niby na świecie istnieje coś jeszcze cenniejszego aniżeli ludzkie życie... Ale co?
- Żyjesz w swoich uczynkach, a nie w ciele. Ty – to twoje działania i nie ma innego ciebie.
- Sądzić siebie znacznie trudniejsze aniżeli innych. Jeśli potrafisz poprawnie sądzić siebie, to jesteś naprawdę mądry.
- Kiedy zastanawiamy się nad swoją rolą na ziemi, niech najskromniejszą i niedostrzegalną, wtedy tylko będziemy szczęśliwi.
- Szukasz sensu życia; ale jedyny jego sens w tym, żeby nareszcie zbłądziłeś.
- Smucą się zawsze o jednym – o czasie, który poszedł, nic po sobie nie zostawiając, o dniach, co darmo przeszły.
Mały Książę
- "Mały Książę" był nietypowym utworem dla Exupéry, bo on nie pisał dziecięcych książek. Bajka była napisana w 1942 roku w Nowym Jorku, prawie przed śmiercią pisarza.
- "Mały Książę" jest uważany za najbardziej poczytną i przetłumaczoną książkę w języku francuskim. Bajka była przetłumaczona na 250 języków i dialektów, w tym alfabetem Braille'a dla niewidomych.
- Na całym świecie od 1943 roku było sprzedane ponad 140 milionów egzemplarzy "Małego Księcia".
- Po raz pierwszy słynna bajka Exupéry wyszła nie w oryginale, a w tłumaczeniu na język angielski. Ona była opublikowana w USA w 1943 roku wydawnictwem Reynal & Hitchcock. W języku francuskim bajkę opublikowało wydawnictwo Editions Gallimard tylko w 1946 roku.
- W języku rosyjskim "Mały Książę" przetłumaczyła słynna radziecka tłumaczka Nora Gal (Eleonora Galperina). Najpierw ona przetłumaczyła bajkę z francuskiego dla córek swojej przyjaciółki, pisarza Fridy Vigdorovej. "Mały Książę" w tłumaczeniu Nory Gal był opublikowany w 1959 roku w czasopiśmie "Moskwa".
- Wszyscy bohaterowie bajki mają swoich prototypów. Obraz samego księcia jest głęboko autobiograficzny. Róża, którą Mały Książę kocha i ochrania – jego piękna, lecz wybredna żona, latynoska Consuelo. A lis – dobry przyjaciel Exupery, Sylvia Reinhardt, która pomagała mu w trudnych chwilach.