7 błędów wychowania, które przeszkadzają dziecku osiągnąć sukces

Fachowiec w dziedzinie liderstwa, autor bestsellerów psychologicznych Tim Elmore, podczas własnych badań określił typowe błędy rodziców, które zawczasu programują w ich dzieciach niepewność siebie i ograniczają ich szanse na pomyślność w karierze i życiu osobistym.
7 błędów wychowania

Nasza redakcja zaleca wszystkim realnym i przyszłym rodzicom przeczytać artykuł Elmora, aby nie popełniać błędów.

1. Nie dajemy dzieciom możliwości ryzykować.

Żyjemy we współczesnym świecie, który jest pełen niebezpieczeństw na każdym kroku. Hasło "Bezpieczeństwo ponad wszystko" wzmacnia nasze obawy dotyczące życia naszych dzieci, dlatego otaczamy ich opieką. Psycholodzy europejscy zauważyli: jeśli dzieci nie bawią się na dworze, jeśli żadnego razu nie upadły i nie doznały urazów, to dosyć często w dorosłym życiu cierpią na fobie.

Dziecko powinno upaść kilka razy, aby zrozumieć, że to jest normalne. Nastolatkom warto się się pokłócić i przeżyć pierwszą nieszczęsną miłość, aby osiągnąć dojrzałość emocjonalną, bez której niemożliwe są długotrwałe stosunki.

Usuwając ryzyko z życia dziecka, dorośli przyczyniają się do tego, że dziecko staje się zarozumiałe i ma niską samoocenę w przyszłości.

2. Bardzo szybko chcemy pomóc.

Dzisiejsze pokolenie młodych ludzi nie rozwija niektórych umiejętności, które były właściwe dzieciom 30 lat temu. Gdy chcemy bardzo szybko pomóc swojemu dziecku otoczyć go opieką, pozbawiamy go niezbędności szukać wyjścia z trudnej sytuacji.

Wcześniej lub później dziecko przyzwyczaja się do tego, że ktoś go ratuje. "Jeśli popełnię błąd lub nie osiągnę celu, to dorośli obowiązkowo likwidują negatywne następstwa". Chociaż tak na prawdę świat dorosłych stosunków jest całkiem inny.

Twoje dzieci ryzykują okazać się całkiem nieprzystosowanymi do życia dorosłego.

3. Bardzo łatwo zachwycamy się nimi.

Ruch skierowany na podniesienie samooceny zaczął się od pokolenia baby-boomerów, a w roku 1980 zdobył popularność w szkole. Zasada "każdy uczestnik dostaje nagrodę" daje możliwość dziecku poczuć się szczególnym. Jednak badania współczesnych psychologów udowodniły, że dana metoda zachęty ma negatywne następstwa.

Po jakimś czasie dziecko zauważa, że jedynymi ludźmi, którzy uważają, że jest wspaniałym – są jego mama i tata, a reszta tak nie uważa. I wtedy zacznie wątpić w obiektywność własnych rodziców. Przyjemnie jest mu, gdy go chwalą, jednak on rozumie, że to w żaden sposób nie jest związane z rzeczywistością.

Z czasem takie dziecko uczy się kłamać, oszukiwać, przesadzać, aby unikać niewygodnej realności, ponieważ po prostu nie jest przystosowane do tego, aby stawiać czoło trudnościom.

4. Dajemy możliwość poczuciu winy zaćmiewać dobre zachowanie.

Twoje dziecko nie powinno cię kochać w każdej chwili. Będzie musiał pokonać wiele trudności w swoim życiu, jednak w tym może przeszkodzić mu to, jeśli będzie rozpieszczony. Dlatego mów dzieciom "nie", "nie w tej chwili", aby uczyły się walczyć o własne życzenia i potrzeby. Jeśli w rodzinie jest kilkoro dzieci, to rodzice uważają, że jest niesprawiedliwie wynagradzać jedno dziecko i pozostawiać bez nagrody innych. Jednak wynagradzać wszystkich i zawsze jest rzeczą niemożliwą. W taki sposób tracimy możliwość pokazać dzieciom, że sukces zależy od naszego własnego wysiłku i dobrych uczynków.

Dwa razy się zastanów zanim wynagrodzisz dzieci odwiedzaniem hipermarketu. Jeśli twoje stosunki z dziećmi budują się jedynie na wynagrodzeniach pieniężnych, dzieci nie będą odczuwać ani motywacji wewnętrznej, ani bezgranicznej miłości.

5. Nie dzielimy się błędami z własnej przeszłości.

Nastąpi pora, gdy nastolatek obowiązkowo będzie chciał "rozwinąć skrzydła" i popełnić własne błędy. I dorosły powinien pozwolić mu na to. Jednak to nie oznacza, że nie będziemy pomagać własnym dzieciom orientować się w nieznanych rzeczach i wydarzeniach. Podziel się z dziećmi własnymi błędami, które popełniałeś w ich wieku, jednak unikaj nadmiernych pouczeń o paleniu, alkoholu i narkotykach. Dzieci powinny być gotowe na spotkanie z nieprzyjemnościami i umieć odpowiadać za następstwa własnych decyzji.

Opowiedz im o tym co odczuwałeś, gdy miałeś do czynienia z takiego typu sytuacjami, czym się kierowałeś, jakie zrobiłeś wnioski.

6. Rozum dosyć często jest wykorzystywany w miarę dojrzewania nastolatka, w wyniku tego rodzice uważają, że mądre dziecko jest gotowe do realnego życia. Jednak tak nie jest. Niektóre gwiazdy Hollywood i zawodowi sportowcy, na przykład mają talent, jednak zawsze są bohaterami różnych skandali. Nie uważaj, że twoje dziecko jest dobre we wszystkim.

Nie ma magicznego wieku odpowiedzialności albo instrukcji dotyczącej tego, kiedy dziecku należy udzielać swobody. Istnieje wspaniała zasada – obserwować dzieci w tym samym wieku. Jeśli rówieśnicy twego dziecka są bardziej samodzielne, to być może właśnie ty hamujesz rozwój w nim niezależności.

7. Sami nie robimy tego, czego uczymy swoje dzieci.

My jako rodzice musimy modelować ten tryb życia, który chcemy, aby prowadziły nasze dzieci. W obecnej chwili właśnie my – jesteśmy liderami własnej rodziny, dlatego musimy przestrzegać prawdy w stosunkach z innymi. Uważaj na własne występki, nawet najdrobniejsze, ponieważ cię obserwują twoje dzieci.

Jeśli przestrzegasz zasad, to twoje dzieci będą wiedzieć, że również muszą ich przestrzegać. Pokaż dzieciom, co oznacza z zadowoleniem pomagać innym. Sprawiaj, aby ludzie i miejsca stawały się lepsze niż były przed tym i twoje dzieci będą robić to samo.

 
 
 
Błąd w tekście? Zaznacz go i kliknij: Ctrl + Enter Systema Orphus© Orphus
Oferty pracy | Kontakty