7 najbardziej dziwnych i rzadkich chorób, o których nie widziałeś

Współczesna medycyna się rozwija i wiele niebezpiecznych chorób jest już uleczalna. Ale są takie rzadkie i dziwne choroby, które zostają jeszcze mało zbadane. Nawet najlepszy z lekarzy nie jest w stanie zrozumieć ich przyczyny i pomóc ludziom, którzy na nie cierpią.

Na początku wszystko wygląda normalnie: dziecko rośnie, bawi się i uczy. Ale w pewnym momencie powstają niezrozumiałe problemy. Dzieci zupełnie nie mogą się nauczyć czytać, pisać, liczyć. Jaka jest przyczyna i co robić? To jest po prostu lenistwo czy jakaś dziwna choroba?

Nauka języka składa się z dwóch rodzajów działalności – czytania i pisania. Takie dziwne i nieco przerażające słowa jak dysgrafia i dysleksja, oznaczają niezdolność lub trudności w nauce czytania i pisania. Najczęściej występują one jednocześnie, ale czasami mogą występować pojedynczo. Całkowita niezdolność do czytania nazywa się aleksją, całkowita niezdolność do pisania – agrafią.

Wielu lekarzy nie uznaje te odchylenia za chorobę, a odnosi je do właściwości mózgu z zupełnie innym postrzeganiem świata i innym spojrzeniem na znane rzeczy. Dysleksję można koregować, a nie leczyć. Niezdolność do czytania i pisania może być całkowita lub częściowa: niezdolność do rozumienia liter i symboli, całych słów i zdań lub całego tekstu. Dziecko można nauczyć pisać, ale ono będzie robiło dużo poprawek, myliło litery i symbole. I, oczywiście, dzieje się coś takiego nie z powodu zaniedbania lub lenistwa. To trzeba rozumieć. Takie dziecko potrzebuje pomocy specjalisty.

Do poprzednich objaw często dołącza się jeszcze jeden nieprzyjemny objaw – dyskalkulia rozwojowa. Charakteryzuje się niezdolnością do rozumienia liczb, co jest prawdopodobnie związane z nieumiejętnością rozumienia liter i znaków podczas czytania. Czasami dzieci są całkiem znośne wykonują czynności z cyframi w umyśle, a oto zadania, opisane tekstem, wykonać nie potrafią. Prawdopodobnie dzieje się tak dlatego, że człowiek nie ma możliwości rozumienia tekstu w całości.

Niestety współczesna medycyna jeszcze nie daje jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, dlaczego dyslektyk nie może nauczyć się czytać, pisać, liczyć, ani w wieku 6, ani 12 lat, ani będąc już dorosłym.

To odchylenie od normy charakteryzuje się niezdolnością do wykonywania jakichkolwiek czynności, np. mycia zębów lub wiązania sznurowadła. Problem rodziców polega na tym, że oni nie rozumieją takiego zachowania, a zamiast należnej uwagi okazują złość i irytację.

Ale oprócz chorób dziecięcych, istnieje sporo niemniej dziwnych dolegliwości, z którymi człowiek spotyka się już w dorosłym życiu. O niektórych z nich prawdopodobnie nawet nie słyszałeś.

To na szczęście dość rzadkie zaburzenie neurologiczne, dotyczące percepcji wzrokowej ludzi. Chorzy widzą ludzi, zwierzęta i otaczające je przedmioty o wiele mniejsze, niż są w rzeczywistości. Do tego i odległości między nimi pojawiają się zniekształcone. Choroba dotyczy nie tylko wzroku, ale również słuchu i dotyku. Nawet własne ciało może wydawać się zupełnie innym. Zazwyczaj objawy trwają przy zamkniętych oczach i często występują po zmroku, kiedy w mózgu brakuje informacji o wysokości otaczających przedmiotów.

O obecności choroby tego rodzaju człowiek może i nie domyślać się do pierwszej wizyty do galerii artystycznej. Przy trafianiu do miejsca, gdzie znajduje się duża liczba przedmiotów sztuki, zaczyna odczuwać silnie wyrażone objawy ataku paniki: kołatanie serca, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca, a nawet halucynacje. W jednej z galerii we Florencji z turystami często odbywały się takie przypadki, to posłużyło opisowi choroby. Swoją nazwę ta choroba zawdzięcza znanemu pisarzowi Zespół Stendhalowi, który opisał podobne objawy w swojej książce "Neapol i Florencja".

Głównym symptomem tej dość rzadkiej genetycznej choroby jest strachliwość. U takich pacjentów najmniejszy nagły bodziec zmysłowy wywołuje podskakiwanie, krzyk. Oni machają rękami, potem rzucają się na podłogę i długo nie mogą się uspokoić. Choroba ta została po raz pierwszy zauważona w Stanach Zjednoczonych w 1878 roku u francuskiego drwala w stanie Maine. Stąd jej nazwa. Jej inna nazwa – zaostrzona refleksja.

Czasami to więcej niż dziwne zachorowanie nazywane jest syndromem "dzielnego lwa". To bardzo rzadka choroba genetyczna, której głównym objawem jest prawie całkowity brak strachu. Liczne badania wykazały, że brak strachu nie jest przyczyną choroby, a jest konsekwencją zniszczenia amygdala mózgu. Zazwyczaj tacy pacjenci mają ochrypły głos i pomarszczoną skórę. Na szczęście od czasu odkrycia tej choroby w literaturze medycznej odnotowano mniej niż 300 przypadków jej się pojawienia.

To trudna choroba neurologiczna, która charakteryzuje się tym, że jedna lub obie ręce pacjenta działają jak by samoistnie. Niemiecki neurolog Kurt Goldstein po raz pierwszy opisał objawy tej dziwnej choroby, kiedy badał swoją pacjentkę. Podczas snu jej lewa ręka, działając na podstawie jakichś swoich niejasnych zasad, nagle zaczęła dusić swoją "gospodynię". Ta dziwna choroba powstaje w wyniku uszkodzenia transmisji sygnałów między półkulami mózgu. Cierpiąc taką chorobę można sobie zaszkodzić, nie zdając sobie sprawy z tego, co się dzieje.