7 przykładów, kiedy rodzice są winni niewłaściwego zachowania dziecka

Zanim zaczniesz we wszystkim obwiniać własne dziecko, przyjrzyj się uważnie własnemu zachowaniu i czynom. I wtedy być może uda się uniknąć wielu problemów wychowawczych. W niniejszym zestawieniu 7 przykładów niewłaściwego zachowania rodziców.

1. Nie wymierzamy zapowiedzianej kary

Wszystkie dzieci rozrabiają, co nie zawsze podoba się rodzicom, którzy często wymyślają różne kary, aby w taki sposób nauczyć dyscypliny swoją pociechę. Na przykład, zabraniają oglądania telewizji, grania w gry komputerowe, szlaban na wyjścia. Decyzja o szlabanie zazwyczaj zapada w przypływie gniewu i złości.

Później po tym, jak ochłoną, zapominają o szlabanie. Takie zapominalstwo może doprowadzić do tego, że dzieci zaczną ignorować nasze słowa i nie brać na poważnie tego, co mówimy, ponieważ uświadomią sobie, że za niewłaściwe zachowanie nic im nie grozi.

2. Zastraszanie

Nie tylko bicie jest przemocą. Przemoc emocjonalna jest równie okrutna. Na podstawie przeprowadzonych badań, psycholodzy doszli do wniosku, że dzieci, w stosunku do których stosowano pogróżki za to, że kłamią, zaczynały kłamać celowo.

3. Krzyczenie na dziecko

Jeśli chcesz dotrzeć do swego dziecka i dogadać się z nim, nie musisz krzyczeć. Dziecko pod wpływem krzyku staje się nieco zahamowane i nie rozumie, czego od niego się wymaga. Krzyk negatywnie wpływa na relacje na linii rodzice-dzieci i często ma długotrwałe negatywne konsekwencje.

4. Kary cielesne

Nawet najmniejszy drobiazg może wpłynąć na niestabilną psychikę dziecka. Kary cielesne wyrządzają ogromną krzywdę psychiczną dzieciom. Dziecko, wobec którego stosuje się kary cielesne:

• Jest rozdrażnione.
• Nie może nawiązać normalnych relacji z rówieśnikami i dorosłymi.
• Jest agresywne.

Takie dzieci mają niską samoocenę, nikomu nie ufają. Dziecko, którego regularnie biją rodzice, nie będzie próbowało zmienić swoje niewłaściwe zachowanie, lecz będzie kombinowało, jak uniknąć kary.

5. Brak konsekwencji

Często rodzice zabraniają dziecku oglądania telewizji, zanim nie odrobi lekcje. Dziecko zaczyna płakać, błagać rodziców, więc oni ustępują i zgadzają się, by ich pociecha obejrzała ulubioną kreskówkę lub zjadła ulubiony smakołyk. Dziecko uświadamia sobie, że może manipulować rodzicami za pomocą histerii i łez, by osiągnąć swój cel. Niekonsekwencja rodziców polega na tym, że często ustalają z dzieckiem jakieś zasady postępowania, a potem ich nie egzekwują.

6. Usprawiedliwianie dziecka

Nie możesz wymagać od swego dziecka, by zawsze było grzeczne. Dzieci poprzez zabawę i psikusy wyładowują energię, ale to jest usprawiedliwione tylko wtedy, kiedy dziecko jest małe i nie potrafi kontrolować własnych emocji i czynów. Nie można cały czas usprawiedliwiać niewłaściwego zachowania swojej pociechy, ponieważ może to mieć negatywne skutki w przyszłości.

7. Lepszym dobrem jest odpuszczenie

Często rodzice uważają, że psikusy i wygłupy ich pociech są zabawne i miłe. Na przykład, kiedy dziecko biega po sklepie, głośno krzyczy i wszystko przewraca, mamusia tylko się uśmiecha. Natomiast klienci sklepu i sprzedawcy wcale nie uważają, że to jest takie zabawne i miłe. Rodzice powinni nauczyć swoje dziecko właściwego zachowania i dobrych manier.