Dlaczego niektórzy ludzie nie mogą wybrać jednego zawodu na całe życie?

Przez długi czas męczyło mnie pytanie: dlaczego nie wiem, kim chcę zostać? Niektórzy to mają szczęście: od dzieciństwa wiedzą dokładnie, że chcą zostać lekarzami lub astronautami. Potem dorosłam i dowiedziałam się, że to raczej rodzice nie chcieli. Ale ja patrzyłam na tych, którzy oddają siebie, na przykład tańcom i nabierają w nich coraz większej siły i profesjonalizmu. A co ja?

A ja coraz bardziej byłam niezadowolona z siebie. Profesjonalne testy predyspozycji zawodowych pokazywały, że mogę wybrać dowolną drogę. Dzięki, o tym ja i bez nich wiedziałam. Dlatego prosiłam rodziców o gap year — rok przerwy między maturą a studiami — nie wiedziałam, na kogo chcę się uczyć. Dlatego uczyłam się na trzech kierunkach studiów w 4 różnych uczelniach. Wszędzie byłam prymusem — lecz nie uzyskałam żadnej kwalifikacji i dyplomu. Dopiero znacznie później — certyfikat profesjonalnego coacha.

Teraz cieszę się życiem. Jest w nim wiele zmian. Całe moje doświadczenie, wszystkie moje niepowodzenia i odkrycia doprowadziły mnie dotąd gdzie jestem, i jestem z tego szczęśliwa. Przede mną jeszcze wiele ostrych zakrętów i niespodziewanych zwrotów, wiem o tym.

Czytam Barbarę Sher "Odmawiam wybierania. Jak połączyć wszystkie swoje pasie, hobby i zainteresowania, aby stworzyć harmonijne życie!" i prawie płaczę. Znalazłam swoje plemię. Ze mną wszystko w porządku! Słyszycie mnie, ze mną wszystko w porządku! Jestem po prostu skanerem. Boli patrzeć jak ludzie wykańczają siebie za to, że nie mogą trzymać się jedynej drogi w życiu i uważają swoje najlepsze cechy za śmiertelne wady: ciekawość, fascynację nowym, chęć odkrywania, wyjątkową zdolność do poznania umysłowego, entuzjazm w nabyciu nowego doświadczenia — wszystko co robi ich naprawdę żywymi. Kto powiedział, że skanerowi trzeba zmienić sposób myślenia i styl życia?

Skaner chce wszystkiego nie przez zepsucie moralne lub chciwość, a z tego samego powodu, dla którego twoje mięśnie potrzebują ćwiczeń. Skanery lubią różnorodność, bo ich mózg przetwarza informacje szybko i są gotowi do poznawania nowego szybciej niż inni ludzie. Skanery często są uzdolnieni w wielu dziedzinach i są stworzeni, aby te zdolności realizować.

Niestety nasza kultura nie pozwala w podobny sposób odnosić się do skanera. Jeśli osoba zawodowo nie zajmuje się przez całe życie jedną sprawą uważamy, że ma duże problemy. Dlaczego skanery rzucają swoje sprawy?

Jeśli magnes, który przyciąga skanera do rzeczy słabnie, można uznać, że on spełnił to, co zamierzał. Cel osiągnięty, jego już nie ma. Oto dlaczego on traci zainteresowanie. Nie dlatego, że jest lekkomyślny, leniwy i rozproszony — on po prostu kończy pracować nad sprawą, gdy domaga się tego, co mu się należy. To normalne jak normalnie jeść, gdy jesteś głodny i odejść od stołu, gdy jesteś syty. Ze strony wszystko jest oczywiste, ale samym skanerom trudno to zrozumieć.

W końcu typowy skaner — to ten, który goni przez swoje zainteresowania w rekordowym czasie, ponieważ ma silną i nienasyconą inteligencję, a przed nim stoi jego ulubione danie — poznanie. Najbardziej na świecie skanery lubią uczyć się czegoś nowego. I to jest nasz główny talent.