• Moda
• Turystyka
• Gwiazdy
• Ezoteryka
• Fitness
• Psychologia i stosunki
• Dom
• Macierzyństwoеще ▼
• Uroda i zdrowie
• Jedzenie

• Chcę dziecka
• Ciąża
• Poród
• Laktacja
• Dzieciaki do roku
• Dziecko i dbanie o nim
• Dziecięce zdrowie
• Wiek nastoletni

Dlaczego powstają konflikty między rodzicami a dziećmi?

Wszyscy rodzice z niecierpliwością czekają na pojawienie się dziecka. Starają się otoczyć go miłością i troską, poświęcają mu cały swój czas i ofiarują mu wszystko, co uważają za słuszne. Tymczasem po pewnym czasie, gdy dziecko dorasta, w rodzinie nieuchronnie pojawiają się konflikty i kłótnie rodzinne. Często taka sytuacja wprowadza młodych rodziców w stan osłupienia. Mama i tata nie wiedzą jak zachowywać się z wyrośniętym dzieckiem i jeszcze bardziej pogarszają sytuację wskutek swoich błędnych działań. W tym artykule powiemy ci, dlaczego powstają konflikty w rodzinie między rodzicami a dziećmi i jak można je rozwiązać.

Przyczyny konfliktów między rodzicami a dziećmi

Absolutnie wszystkie konflikty między najbliższymi ludźmi wynikają na tle nieporozumienia. Małe dziecko, ledwo skończywszy 2-3 lata, zaczyna uświadamiać sobie, że ma własną odrębną tożsamość i stara się ze wszystkich sił udowodnić, że może same podejmować decyzje i wykonywać określone czynności bez pomocy mamy. Przy tym udaje mu się to nie zawsze, co często powoduje oburzenie ze strony rodziców.

W okresie dojrzewania płciowego u dzieci występuje podobny problem. Młodzi chłopcy i dziewczyny chcą jak najszybciej usamodzielnić się od rodziców, którzy nadal traktują swojego syna czy córkę jak małe dziecko. Poza tym, mama i tata są zbyt pasjonatami swojej pracy i poświęcają swemu dziecku niewystarczającą ilość czasu, co w konsekwencji często również doprowadza do kłótni rodzinnych i skandali. Większość profesjonalnych psychologów wyodrębnia następujące przyczyny konfliktów między rodzicami a dziećmi:

1. Cechy psychologiczne okresu wieku.
2. Brak uwagi lub nadmierna troskliwość ze strony rodziców.
3. Nadmierna agresywność obu stron, niechęć do słuchania rozmówcy.
4. Nieustępliwość i nie przyjmowanie argumentów strony przeciwnej.
5. Niezgodność poglądów na życie, co staje się szczególnie widoczne w okresie dojrzewania.
6. Nadmierne zmęczenie rodziców, "zapętlenie" w pracy i innych sprawach nie związanych z życiem dziecka.

Oczywiście wyjście z takiej sytuacji może być bardzo trudne. Szczególnie w przypadku, gdy oprócz rodziców i dziecka w konflikcie biorą udział inne osoby, np. dziadkowie. Bardzo często przy takim stanie rzeczy autorytet mamy i taty w oczach ich syna lub córki znacznie zmniejsza się, wskutek czego stają się niemożliwe do osiągnięcia te lub inne cele wychowania.

Mimo to młodym rodzicom należy starać się jak najszybciej uregulować powstały konflikt. Dlatego trzeba być maksymalnie spokojnym, nauczyć się słuchać swojego dziecka i bardzo poważnie traktować jego postawę życiową, poglądy i upodobania.

W trudnych sytuacjach, gdy wszystkie próby rodziców nawiązania kontaktu ze swoim dzieckiem zawodzą, można zwrócić się do profesjonalnego psychologa, który pomoże stworzyć w rodzinie przyjazny mikroklimat i znaleźć wspólny język dwóm walczącym stronom.

Ponadto we wszystkich przypadkach należy zwrócić szczególną uwagę na działania nastawione na psychoprewencję konfliktów między rodzicami i dziećmi, ponieważ każdej kłótni i sporom łatwiej jest zapobiec niż naprawić w przyszłości. Podstawowe elementy tego kierunku są następujące:

1. Stałe podnoszenie poziomu wiedzy psychologicznej rodziców, nauka cech wiekowych dziecka.
2. Tworzenie wspólnych rodzinnych zainteresowań.
3. Podział obowiązków domowych pomiędzy mamą, tatą i dorastającymi dziećmi.
4. Ustalanie jasnych zasad w wychowaniu dziecka.
5. Obowiązkowa komunikacja dorosłych z dzieckiem, zapoznanie się z jego światem wewnętrznym.