Grusza "Miodowa" – opis odmiany uprawnej
Na podstawie nazwy odmiany uprawnej gruszy "Miodowa" można zrozumieć, że owoc jest bardzo słodki, ma miodowy smak i aromat. Ponieważ została wyhodowana na Krymie, dosyć często jest nazywana "Krymską miodową". Owa odmiana została stworzona w wyniku zapylenia francuskiej odmiany uprawnej gruszy "Bera Boska".
Opis odmiany uprawnej gruszy "Miodowa"
Ową odmianę zaleca się uprawiać w regionie Północno-Kaukazkim. Należy do odmian późnojesiennych, okres dojrzewania następuje w połowie września.
Drzewo gruszy "Miodowej" ma średnią wysokość, z niedużą koroną stożkowatą. Na podstawie danej odmiany była stworzona odmiana uprawna gruszy "Miodowej" w postaci kolumny, z maleńką koroną, pasującą do niedużych działek i ogrodów.
Owoce są duże, sięgają 400-520 g, średnia waga natomiast wynosi 350g. Kształt owoców – grusza ma nierówne boki. Powierzchnia jest nierówna, pagórkowata.
Skórka – cienka, sucha i gładka, kolor – zielono-żółty z brązowymi rumieńcami. Miąższ owoców jest aromatyczny i soczysty. Po prostu topnieje w buzi i pozostawia po sobie smak miodu.
Opisując odmianę gruszy "Miodowa" warto wspomnieć, że potrzebuje zapylaczy, ponieważ jest tylko częściowo samopłodna. Na działce powinny znajdować się minimum dwa drzewa zapylacza, które kwitną w tym samym okresie co i grusza "Miodowa". Najlepiej pasuje grusza "Tauryjska", "Bera Boska", "Bere Ardanpon".
Jeśli są zapylacze i inne sprzyjające warunki, to urodzaj z jednego drzewa może sięgać 110 kg. Gdy owoce są już dojrzałe i można je zbierać, one nie spadają, a nadal wiszą na gałęziach. Jeśli niektóre grusze jeszcze nie są dojrzale, to najlepiej je pozostawić na drzewie, ponieważ po zerwaniu nie dojrzewają, a stają się bardziej twarde i nie nabywają potrzebnej soczystości i słodkiego smaku.
20 najładniejszych Żydówek świata 
10 najwyższych aktorów Hollywood
20 ciekawostek o Bobie Dylanie
Genialny i nieszczęśliwy: 15 faktów z życia George’a Michaela
© Orphus