Handlarz ludzkich dusz – 8 prawdziwych opowieści o cyrografie z diabłem

Niektórzy z nich zdobyli się na przekroczenie niebezpiecznej granicy i podpisali pakt z diabłem. Historia każdego z nich jest pouczająca dla wszystkich.

Pastor jak nikt inny powinien wiedzieć, że szatana interesuje tylko jeden towar – nieśmiertelna dusza. Nie zatrzymał go i fakt, że religia postrzega sprzedawanie dusz jako jeden z największych grzechów. Przyczyną nieprzemyślanego czynu była zazdrość. Teofil został wybrany na stanowisko biskupa, ale zrezygnował z obowiązków, które spadły na niego.

Jego uczeń bał się, że biskup zmieni jeszcze raz swoje zdanie, i zaczął uciskać Teofila. Po pewnym czasie ksiądz naprawdę pożałował, że rozstał się ze stanowiskiem. On szybko znalazł Żyda-czarnoksiężnika, który urządził mu spotkanie z duchami. Diabeł zażądał wyrzeczenia się Jezusa i Maryi w zamian na stanowisko biskupa. Teofil łatwo się zgodził, ale później pożałował. Wyznał swoje grzechy przed rywalem, a ten spalił pakt, zniszczywszy go.

Przykład Teofila Adańskiego inspirował innego księdza katolickiego do podpisania niebezpiecznego paktu. Urbain Grandier winien jest całej liście demonów, wśród których były Lucyfer, Astarot, Lewiatan i Belzebub. W dokumencie wskazano, że duszę on daje im w zamian na "miłość kobiet, kwiat dziewictwa, miłość monarchów, hołd i przyjemności władzy". Chciwy sławy i czci Urbain był pojmany na osobisty rozkaz kardynała Richelieu i spalony żywcem.

Faust był lekarzem i czarnoksiężnikiem, który żył w końcu XV wieku. Ukończył uniwersytet, ale praca wykładowcy szybko mu się znudziła – i wybrał życie włóczęgi. Przenosząc się z miasta do miasta, Johann bawił lud na placach miejskich przedstawieniami i przygotowywał plan buntu przeciwko Bogu. On nie wstydził się mówić, że będzie w stanie powtórzyć wszystkie cuda Jezusa i przywróci do życia wielkich myślicieli – Platona i Arystotelesa. Za podobne rozmowy został pozbawiony prawa wjazdu do niektórych krajów Europy: władze otwarcie mówili, że "wejście dla wielkiego sodomity i nekromanty doktora Fausta jest zakazane".

W rzeczywistości Faust okazał się bardzo przeciętnym naukowcem, o czym prędzej czy później ludzie by się dowiedzieli. Aby uniknąć hańby, doktor zawarł pakt z Diabłem, który ujawnił przed nim tajemnicę bytu. Powinien był umrzeć po tym, jak osiągnie szczyty popularności. Właśnie tu zaczynają się rozbieżności w tym, co jest wiadome o jego życiu: jedne źródła twierdzą, że jego duszę rozerwały na kawałki demony, a inni uważają, że litościwym aniołom udało się wyrwać ze szponów demonów duszę Fausta.

W X wieku święty Wolfgang chciał wybudować kościół w bawarskim Regensburgu. Będąc biskupem, nie mógł nakłonić do tego przedsięwzięcia hojnych dobroczyńców i dlatego odważył się poprosić o pomoc Szatana. Ten zgodził się, ale postawił warunek: pierwsza istota, która przekroczy próg gotowej budowli, będzie oddana w posiadanie nieczystego. Wolfgang miał możliwość, aby szybko się przekonać, czego jest wart pakt z Diabłem.

Wokół niego wyrosły ściany, a święty przy wejściu do kościoła stałby się ofiarą własnych obietnic. Uratowała Wolfganga przed zgubą modlitwa: na jego błaganie o pomoc ukazał się wilk, i Szatan nie był w stanie złamać podpisany krwią pakt.

Jeden z uczestników wojny secesyjnej w USA, generał Jonathan Multon, postanowił się wzbogacić kosztem Diabła. Jonathan przeprowadził odpowiedni rytuał i zaproponował swoją duszę w zamian za złoto. Raz w miesiącu Szatan zobowiązał się wypełniać generalskie buty złotymi monetami do końca. Wojenny spryt podpowiedział Multonowi sztukę, którą demon nie mógł pojąć od razu: generał odciął podeszwy butów i postawił je nad dziurą piwnicy. Kilka lat później diabeł zrozumiał podstęp wojskowego i w napadzie złości spalił jego dom wraz z nim.

Dzieła genialnego skrzypka do tej pory nie są w stanie powtórzyć większość muzyków. Muzykę zaczął tworzyć w wieku 5 lat: z każdym rokiem talent chłopca rozwijał się i coraz więcej zadziwiał ludzi go otaczających. Jednym z najbardziej znanych jego dzieł stał się "Taniec czarownic", aby go wykonać wirtuoza Paganini podobno podpisał fatalny kontrakt. Od tamtej pory sam wygląd Nikolo zaczął przypominać diabelski.

Wygląd skrzypka opisywał poeta Heinrich Heine:

"Długie, czarne włosy splątanymi lokami spadały na ramiona i jakby ciemną ramą otaczały jego bladą, niby martwą twarz, na którym geniusz i cierpienie pozostawiły swój niezatarty ślad."

Nawet po śmierci kościół nie wybaczył Paganiniemu jego przyjaźni z szatanem. Biskup Nicei kategorycznie odmówił jego pogrzebu.

W rok dokonania zamachu stanu Napoleon odwiedził Egipt, gdzie został zafascynowany posągiem boga zła i podziemia Seta. Posąg on zabrał ze sobą – dzięki czemu był w stanie osiągnąć niesamowite szczyty w kampaniach wojskowych. Z szatanem zawarł on umowę, uwierzywszy w mity Starożytnego Egiptu o tym, że właściciel każdej z rzeźb Seta uzyska taką władzę, jaką zechce. Bonaparte podbił większą część Europy, ale poniósł porażkę w Rosji w dniu, kiedy posąg zatonął podczas przeprawy przez rzekę Sekwanę w Paryżu. Od tego czasu jego prześladowały same nieszczęścia.

Jeden z ojców-założycieli Blues stał się pierwszym w "Klubie 27" – na liście utalentowanych ludzi, którzy odeszli z życia w wieku 27 lat. Jego zdolności muzyczne do tej pory wywołują pytania u znawców muzyki. W wieku 19 lat Robert zapalił się do pomysłu, aby nauczyć się grać na gitarze. Instrument nie poddawał się mu – i Johnson zniknął na rok z pola widzenia przyjaciół, krewnych i członków jego grupy. Gdy pojawił się za rok, pokazał prawdziwe władanie gitarą, czego zazdrościli mu ci wszyscy, którzy wcześniej śmiali się z niego. Sława pochłonęła go i Robert oddał się prostym rozrywkom w rodzaju alkoholu i kobiet lekkich obyczajów.

Pijany opowiadał prostytutkom, że istnieje magiczne skrzyżowanie, na którym można zawrzeć pakt z diabłem. Jedynym powodem do smutku był mały termin dany Robertowi na korzystanie ze sławy. Nagrawszy 30 piosenek i odbywszy wiele występów, Johnson zginął w tajemniczych okolicznościach. Jego mogiła do tej pory nie była znaleziona.