Jak haftować ściegiem atłaskowym? Techniki rękodzieła artystycznego

Chęć zdobienia ubrania i własnoręcznego tworzenia nowych oryginalnych rzeczy pojawiła się u człowieka w bardzo dawnych czasach. Swój początek haft bierze ze Wschodu. To właśnie w Azji ta sztuka została rozwinięta o wiele wcześniej niż w Grecji. Za jedną z najbardziej ciekawych technik uważa się artystyczny haft atłaskowy.
Technika haftu atłaskowego
Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że haftować ściegiem atłaskowym jest trudno, ponieważ ten rodzaj rękodzieła zakłada pewną wprawę. Ale już po krótkim czasie to zajęcie staje się fascynującym hobby. Istnieje kilka rodzajów tego haftu. Każdy ma swoje charakterystyczne cechy:
- Biały ścieg atłaskowy. Swoją nazwę ten rodzaj haftu otrzymał dzięki temu, że wykonywany jest na cienkiej białej tkaninie białą muliną. Najpierw ściegiem ”przed igłą” obszywamy kontury, a potem muliną haftujemy od brzegu do brzegu, ściegi kładziemy prostopadle. Rozpoczyna się pośrodku prostym ściegiem. Nici powinny być ułożone jak najgęściej, by utworzyły gładką powierzchnię;
- Artystyczny kolorowy ścieg atłaskowy. Ta technika haftu zakłada wykorzystanie kolorowych nici i jedwabiu. Nić nakładana jest pionowo w równych odstępach;
- Ścieg cieniowany (naprzemienny). Do haftu używana jest mulina lub jedwab. Ściegi haftowane tylko nicią pojedynczą, im cieńsze są nici tym lepiej. Końce ściegów przy tym nie dotykają, a ściegi zachodzą na siebie. Pierwszy rząd wykonuje się atłaskiem, a następne wyszywa się tak, by początek nowego ściegu znajdował się pomiędzy podstawami ściegów powyżej. Ściegi są krótkie. W ten sposób na przedniej części można uzyskać gładki i błyszczący wzór, a lewa strona pokryta są drobnymi ściegami;
- Haft ostry – rozpoczyna się małym ściegiem od góry wzoru. Odchodzą od niego ściegi wykonywane na przemian w lewo i w prawo poniżej podstawy poprzedniego ściegu.
Wzory do haftu atłaskowego
Aby nauczyć się wykonywania złożonych i skomplikowanych wzorów do haftu atłaskowego, najpierw należy opanować technikę wykonania najprostszych ściegów. Te ściegi nie są trudne do wykonania, ale wymagają pewnych umiejętności. Kiedy je opanować, okaże się, że haftować jest bardzo prosto, bo te najprostsze ściegi są podstawą dla wszystkich wzorów. Zanim zdecydujesz się na uczenie się haftu atłaskowego, wybierz jeden z rodzajów tej sztuki. Na lekcjach haftu atłaskowego proponują nauczyć się wykonania następujących ściegów:
- Ścieg przed igłą. Długość ściegów równa jest długości odstępów między nimi. Ścieg wykonuje się od prawej strony ku lewej, długość może być różna. Na białej powierzchni ten ścieg jest wykorzystywany do wykonania konturu wzoru, długość ściegu 1-2 mm. Jeśli cały wzór składa się ze ściegu, długość nie przekracza 8 mm.
- Ścieg za igłą – krótkie, proste ściegi, tworzące jednolitą linię po obu stronach tkaniny. Igła przesuwa się od prawej ku lewej stronie, robimy pierwszy ścieg i odstęp tej samej długości. Dalej igłę wyjmujemy w tym samym miejscu, w którym zakończył się pierwszy ścieg. Ścieg z lewej strony będzie dwa razy dłuższy niż z prawej.
- Ścieg obrzucający skośny. Ten ścieg jest wykorzystywany do obszywania konturów wzorów. Haft tworzy jednolity szereg skośnych ściegów, które szczelnie przylegają do siebie.
- Ścieg zakopiański. Ścieg wykonywany jest od strony lewej do prawej na dwu liniach. Po przekłuciu tkaniny wkłuwamy igłę po przekątnej na prawo w górę. Igła wychodzi po prostej odrobinę na lewo a następnie wkłuwamy ją po przekątnej na prawo w dół.
- Ścieg sznureczkowy. Ściegi wykonują się w dwóch etapach. Na początku wykonuje się ścieg przed igłą. Odległość między ściegami jest dwa razy mniejsza niż długość samego ściegu. Dalej igła z nitką zaprowadza się pod każdy ścieg z góry na dół. Tkaninę nie przekłuwamy.
- Wyszywanie kwiatów haftem atłaskowym odbywa się z wykorzystaniem kilku typów ściegu. Do tego celu używa się ścieg obrzucający skośny, ściegi nakładane, ścieg łańcuszkowy. Często kwiaty haftują nićmi w dwóch kolorach. Przy tym ściegi jednego kolory nakładają się na ściegi innego koloru. Wykonują się ściegi różnej długości, to sprawia, że przejście między kolorami jest niezauważalne.