Jak kobiety dawniej zabezpieczały się podczas okresu?
W czasach starożytnych i Średniowieczu kobiety zabezpieczały się przed krwawieniem na różne sposoby albo niczym nie tamowały krwawienia. Temat menstruacji od zawsze był tematem tabu, dlatego o tym, co kobiety robiły podczas krwawienia, wiadomo stosunkowo niewiele. Nie zachowały się ani żadne dowody materialne, ani rysunki, jednak udało nam się znaleźć kilka ciekawych faktów o tym, czego kiedyś używano zamiast tamponów i podpasek.
Egipski mit o tamponach
Producenci współczesnych tamponów w reklamach środków higienicznych aktywnie wykorzystują mit o tym, że już w Starożytnym Egipcie używano tamponów. Jakoby Arystoteles wspominał o drewnianych patyczkach, owiniętych delikatną tkaniną lnianą, których używano jako środków higienicznych. Amerykański profesor Helen King udowodniła, że Arystoteles nigdy nie wspominał o żadnych tamponach. Wiadomo jedynie, że kobiety Starożytnego Egiptu i Grecji stosowały podkłady z lnu czy bawełny, które były mocowane do bielizny.
Wyzwolone Średniowiecze
XXI wiek jest wiekiem wyzwolenia totalnego, jednak jeśli chodzi o menstruację, to właśnie Średniowiecze można nazwać wiekiem wyzwolenia – wieki ciemne, w których działała inkwizycja, a Europę pustoszyły różne choroby zakaźne. W czasach średniowiecznych kobiety niczym nie tamowały krwawienia. Kobiety w ogóle nie stosowały podpasek i nie nosiły majtek, w okresie miesiączki zostawiały więc za sobą ślad na ziemi.
Jednak czasami niektóre zamożne kobiety stosowały wkładki z materiału. Na przykład, królowa Elżbieta I (1533-1603) kazała uszyć dla niej trzy pasy z jedwabiu, które mocowano wokół talii i między nogami. Damy dworu dość często kpiły z Elżbiety I, nie rozumiejąc jej dążenia do przestrzegania zasad higieny osobistej.
Wiek XIX – cywilizowane podejście
W wieku XIX zamożne kobiety tak samo, jak Elżbieta I zaczęły stosować pasy menstruacyjne, wykonane z materiału. Jeśli chodzi o kobiety z biednych rodzin, to stosowały rozmaite zużyte i postrzępione kawałki materiału, które nie nadawały się już do innego użytku jako podkładów i wkładek. Lekarze już wtedy zrozumieli, że nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej negatywnie wpływa na zdrowie kobiety. Jeden z niemieckich lekarzy napisał:
"To jest obrzydliwe, kiedy kobieta krwawi w swoją koszulę, a później nosi ją od czterech do ośmiu dni. To może być przyczyną różnych groźnych chorób zakaźnych".
Na przełomie XIX i XX wieku pojawiły się fartuszki menstruacyjne, czyli rodzaj materiałowych pieluch, noszonych pod suknią.
Pierwsze celulozowe podpaski jednorazowego użytku
Pierwsze podpaski jednorazowe pojawiły się podczas I Wojny Światowej. Amerykańska firma Kimberly-Clark wyprodukowała dla pielęgniarek, pracujących na froncie celulozowe bandaże, które okazały się znacznie bardziej chłonne, niż sama bawełna. Kimberly-Clark, po tym, jak dziewczyny doceniły atuty celulozowych bandaży, postanowiła produkować podpaski. Jednak popełniła jeden poważny błąd: na opakowaniu umieszczono instrukcję, jak należy używać podpasek, więc kobiety wstydziły się je kupować. Jak tylko instrukcja zniknęła z opakowania, kobiety zaczęły masowo stosować podpaski higieniczne. W 1934 roku zaczęto produkować tampony z aplikatorami. Lekarze zalecali stosowanie tamponów tylko przez zamężne kobiety, ponieważ uważano, że mogą przebić błonę dziewiczą. Przed II Wojną Światową zanotowano wzrost popularności tamponów pięciokrotnie, jednak kobiety narzekały na trudności z jego aplikacją. W 1940 roku zaczęto produkować tampony bez aplikatorów.
W latach 50. w Stanach Zjednoczonych pojawiła się pierwsza reklama podpasek. Kobiety, reklamujące środki higienicznie koniecznie musiały mieć na sobie wykwintne kreacje, ponieważ używanie podpasek miało się kojarzyć z elegancją, luksusem i dbaniem o siebie nawet podczas menstruacji. W 1974 roku zaczęto produkować pierwsze podpaski z powierzchnią samoprzylepną.
Na początku lat 90. XX wieku zaczęto produkować ultra cienkie podpaski ze skrzydełkami. Od tej pory podpaski prawie się nie zmieniły, ale wystarczy sobie przypomnieć, czego używały kobiety podczas krwawienia kilka wieków temu, aby docenić atuty współczesnych środków higienicznych.