Jak kobiety to potrafią?

Idę do pracy, pytam żony:

— Gdzie jest moja nowa, niebieska koszula?

— Tam.

— Tam — gdzie to jest?

— W pokoju.

— W sypialni, czy w salonie?

— W sypialni.

Idę do sypialni, otwieram szafę. Nie ma koszuli.

— Nie ma jej tutaj.

— Jest.

— Nie.

— Spójrz w szafie.

— Właśnie do szafy patrzę. Nie ma jej.

—Otwartymi oczami patrz!

— Nie ma, mówię, jej tutaj!

Rozlegają się kroki małżonki — to dźwięk nieuniknionego. Wchodzi do sypialni, przybliża się do szafy, NIE PATRZĄC wsadza rękę do środka i wyciąga moją koszulę. Milczące spojrzenie, które mówi wiele. Wychodzi.

Zostaję z szafą na osobności. Szafa — jak ja ciebie nienawidzę... I lodówki też.