Jak zechcieć żyć? Trzy pewne kroki
Myśli o samobójstwie odwiedzają czasami wiele osób, kiedy życie nie usprawiedliwia oczekiwań, sprawy idą coraz gorzej, nic nie cieszy i wydaje się, że światła nie będzie już nigdy. Jednak nie warto rozpaczać się i jednak dać sobie drugą szansę. O tym jak zechcieć żyć – czytajcie niżej.
Jak zechcieć żyć, jeśli żyć nie chce się?
Krok pierwszy. W pierwszej kolejności należy przestać żałować siebie. Nikt nie obiecywał, że dziecko we wszystkim będzie słuchać się, a mąż nosić na rękach. U każdego w tym życiu swoja droga i swoja ścieżka i o wiele lżej zrzucić winę za swoje błędy na innych, niż wziąć odpowiedzialność za swoje życie na siebie.
Krok drugi. Po drugie należy podjąć próby chociaż coś zrobić. Tak, nie chce się, ale można sobie pozwolić robić akurat to, co chce się. Nie mówić sobie: "Muszę", a zrobić wybór, przecież wybierając człowiek odczuwa siebie wolnym, a wolna osoba nigdy nie utraci smaku do życia.
Krok trzeci. Pozwolić innym ludziom być sobą i nie czekać od nich dużo czego, a w tym czasie obniżyć wymagania i do siebie. Pozostać w ramach ofiary jest najprostsze, ale ten kto chce wiedzieć, jak zechcieć żyć i cieszyć się, może zmienić własne negatywne myśli na pozytywne. Wiele osób powie, że to jest niemożliwe. Ale walczyć z negatywnymi myślami nie trzeba. Uznawszy, że one są, należy prosto powiedzieć sobie, że nadszedł czas, aby utworzyć inny sposób myślenia i spróbować wreszcie stać się szczęśliwym. Nie myli się ten, kto nic nie robi. Pierwszy czas będzie ciężko, ale bez tego bolesnego doświadczenia i nie wyjdzie stać się drugim człowiekiem, pokochać siebie takim, jakim jesteś.
Ci, którzy są zainteresowani, jak pomóc sobie zechcieć znów żyć, należy pamiętać, że kiedy zamykają się jedne drzwi, otwierają się inne. Na przemianę czarnego pasku obowiązkowo przyjdzie biały, trzeba po prostu wierzyć w to. Wierzyć, że zasługujecie wszystkiego tego dobrego, co jest w życiu i jesteście gotowe zrobić krok naprzeciwko temu. Należy puścić wszystkie swoje ograniczenia i lęki i nie winić siebie za niepowodzenia. Im więcej doświadczenia będzie w sprawie po wyhodowaniu miłości do siebie, tym radośniejsze będzie życie we wszystkich jego etapach.