Jakie podłoże do akwarium jest najlepsze – rady doboru odpowiedniego podłoża
Przed tymi, którzy tylko zdecydowali się kupić akwarium, nieuchronnie powstaje mnóstwo pytań. Jedno z najważniejszych przy zagospodarowaniu niewielkiego kawałeczka wodnego ekosystemu w domu, czy mieszkaniu jest: jakie podłoże najlepiej wybrać do akwarium? Przecież podłoże daje nie tylko estetyczną piękność, ale i odgrywa ważną rolę w tworzeniu i utrzymaniu koniecznych warunków dla życia ryb i morskich organizmów.
Rodzaje podłoża do akwariówNajlepsze podłoże do akwarium można dobrać opierając się na własnych możliwościach, estetycznym wyglądzie, a także na to, jakie rodzaje ryb planujesz rozwodzić. W ogóle wszystkie gatunki podłoża z pochodzenia dzielą się na trzy grupy: z naturalnego materiału, podłoża co otrzymują przy chemicznej czy mechanicznej obróbce naturalnego materiału i te, co w całości składają się ze sztucznych elementów. Prościej i najbardziej dostępnie otrzymać naturalne rodzaje podłoża, ponieważ można go zebrać samodzielnie. To może być:
- żwir;
- drobny tłuczeń;
- odłamki od skały;
- muszle, które samodzielnie znaleźć na brzegu rzeki, czy w wąwozach i kopalniach, nie złoży trudności.
Dużą rolę przy użyciu podobnego podłoża gra jego rzetelne oczyszczenie. Rekomenduje się najpierw wytrwać naturalne podłoże w rozczynie kwasu (na przykład stołowego octu) w ciągu 30 minut, a potem przemyć go pod bieżącą wodą. Niektórzy właściciele akwariów stosują również gotowanie podłoża. Wybór naturalnego podłoża zależy od twoich możliwości przy jego zbiorze i zakupie, jednak warto odznaczyć, że decydując jakie podłoże do akwarium lepiej dla roślin, warto zwrócić uwagę na podłoże, co składa się z żwiru wulkanicznego pochodzenia, który wydziela do wody dużą ilość mineralnych substancji, sprzyjających wzrostu i umocnieniu systemu korzeniowego. Z innymi podłożami będzie potrzebnie. Pierwszy czas to wykorzystywać specjalne podkarmienie.
Chemicznie obrobione i stworzone z syntetycznych łączeń podłoża można łatwo kupić w sklepie zoologicznym. Oni wygrywają u naturalnego podłoża swoją rozmaitą barwną gammą, a także tym, że takie podłoże nie będzie wydzielało do wody szkodliwych substancji, jednak i korzystne właściwości takiego podłoża są równe zeru, więc wszelkie inne minerały potrzebne do budowy ekosystemu akwarium trzeba wprowadzać dodatkowo.
Oprócz pochodzenia, podłoża różnią się również rozmiarami. Jeśli części podłoża nie przekraczają 1 mm w średnicy to przed tobą piasek. Takie podłoże wygląda jednorodnie i bardzo estetycznie.Jednak na dno ono kładzie się szczelną warstwą, co może doprowadzić do utworzenia beztlenowych działek i potencjalnie szkodliwych dla ryb gazów. Podłoże powyżej 5 mm w średnicy nazywa się żwirem. Takie podłoże dobrze przepuszcza wodę, a razem z nią i cząsteczki pokarmu, a także odpady życia ryb, co prowadzi do szybkiego pogorszenia stanu wody. Najbardziej optymalny rozmiar części podłoża dla większości akwariów to 5–7 mm. Właśnie kamienie tej wielkości pozwalają wolno krążyć wodzie i jednocześnie kładą się dość szczelnie, żeby przeważająca ilość karmu i odpadów ryb osiadała na powierzchni warstwy podłoża.
Użycie podłoża w akwariumWarto również zwrócić uwagę na wygląd zewnętrzny podłoża, jego kolor. Teraz możesz kupić podłoże praktycznie dowolnego zabarwienia, co pozwala stwarzać niezwykłe designerskie rozwiązania dla akwariów. Jednak warto odznaczyć, że zbyt światłe, białe, szare i beżowe podłoża negatywnie zaznaczają się na zabarwieniu ryb: z czasem one matowieją. Zbyt ciemne kolory mogą stwarzać silny i niezbyt estetyczny kontrast z wnętrzem akwarium.
Optymalna grubość warstwy podłoża dla akwarium to 5–7 cm. Warstwa większej grubości będzie stwarzała silną presję na szkło ścianek i dołu, a cienkie położy się mniej szczelnie. Podłoże można ułożyć szczelną równą warstwą, lecz na życzenie można stworzyć i ciekawe nierówności dna, wykorzystując kamienie większej wielkości, korzenia i specjalne gliniane ozdoby do akwarium, tak zwane tarasy. Jeśli planuje się hodowla ryb co karmią się z dna, to warto rozmieścić podłoże lekko pod kątem: gruba warstwa do tyłu, cieńsza – do przodu.