Kobiece demony i duchy starożytnej Japonii: dlaczego są czczone w XXI wieku?
Japonia w odróżnieniu od Europy nie poluje na czarownice. Japończycy czczą tych, kto potrafi panować nad żywiołami. Japońskie legendy pełne są opowieści o upiorach, duchach, zjawach i potworach, które często trudno rozpoznać od ludzi. Wiele z nich to kobiety, podobne do kobiet z krwi i kości, z nadprzyrodzonymi umiejętnościami.
Dlaczego Japończycy uważają, że czarodziejki są istotami nadprzyrodzonymi?
W kraju Wschodzącego Słońca nie wytaczano procesy o czary, ponieważ miejscowi czarodzieje zawsze byli traktowani w szczególny sposób. Uważa się, że Bogowie przemawiają przez ich usta. Wiedźmy czy czarownicy zajmują się uzdrawianiem, wróżeniem, przepowiadaniem przyszłości i czarowaniem. Zazwyczaj mieszkają w górach, ponieważ jest tam prawie niewidoczna granica między światem ludzi i duchów. Zaczynając od wieku IX, pomagają urzędnikom państwowym przyciągać sukces i pieniądze.
W Japonii są białe i czarne czarownice, ale te ostatnie nie są prześladowane. Białe czarownice zwalczają siły zła, zamieniają się w lisów i żmij. Czarne czarownice walczą z białymi czarownicami, pomagają złu przedostać się w świat ludzi i bez trudu mogą zamienić się w sowę. Każde dziecko zna legendy o niektórych z tych demonów.
Tamamo-No-Mae – zły dziewięcio-ogoniasty lis, który pojawia się jako kurtyzana
Jest jedną z najpopularniejszych kistsune. O jej ludzkim życiu wiemy niewiele, jedynie to, że była potężnym czarodziejem. Z tego powodu po upływie ponad stu lat przemieniła się w dziewięcioogoniastego lisa, po tym, jak zabiła dobrą czarownicę. Dodatkowym jej atutem było to, że potrafiła manipulować ludźmi. Używała do tego swojego powabu i poczucia humoru. W ten sposób zdobywała wpływy i władzę. Ona dokonywała demonicznego opętania, sprowadzała chorobę, pomieszanie zmysłów, a nawet śmierć. Wzmianki o tej lisicy pojawiają się również przy wielu wydarzeniach z historii Japonii. Swoją wielką moc wykorzystywała głównie w celu zdobycia władzy. Na przykład w epoce Heian próbowała zabić cesarza. Co prawda nie udało się jej to.
Jednak i tak doprowadziła do jednej z największych wojen w historii Japonii, czyli wojny domowej w latach 1180-1185. Z tego powodu jest uznawana za jednego z Nihon San Dai Aku Yokai (Trójca przerażających yokai). Dokonała demonicznego opętania dwóch dynastii w Japonii i Indiach. W VIII wieku, przybierając imię Mizukume, wyszła za mąż za cesarza japońskiego, na którego sprowadziła chorobę, a jak została o to oskarżona, uciekła. Cesarzowi udało się odnaleźć i zabić lisa, jednak jego los również był przesądzony: on niebawem zmarł. W chwili swojego ostatniego oddechu lisica przekształciła się w przeklęty czarny kamień (morderczy kamień). Kamień wydawał trujący gaz, zabijając każdego, kto poszedł do niego.
Yama Uba – Wiedźma z gór
Yama Uba (Yamanba) to stara wiedźma, która żyje w szałasie i poluje w górach, gdzie zjada każdego, kto stanie na jej drodze. Często udaje młodą dziewczynę, która oferuje zagubionym podróżnikom dach nad głową. Gdy jej gość już zaśnie, zjada go, czasami używając swoich długich włosów, by uwięzić swoją ofiarę i wciągnąć ją do swojej ogromnej paszczy. Yama-uba zazwyczaj ukazuje się przed śmiercią ludziom jako stara kobieta, często o odrażającym wyglądzie. Ma długie, rozczochrane włosy o złocisto-białym kolorze, a jej kimono (zazwyczaj czerwone) jest brudne i postrzępione. Jedna z tradycji utrzymuje, że jedyną jej słabością jest kwiat, w którym zaklęty jest jej duch. Jeśli zostanie zniszczony kwiat, Yama-uba ginie.
Yamanba biegle posługuje się magią, eliksirami i truciznami. Czasem przekazuje wiedzę o nich młodym dziewczynom, jeśli przyniosą jej coś, co zastąpi ofiarę ludzką. Mimo drapieżnego charakteru Yamauba ma również swoją dobroczynną naturę. Między innymi pomogła osieroconemu Kintarō- człowiekowi, który stał się słynnym wojownikiem w bajce Sakata no Kintoki.
Yuki-onna – Śnieżna kobieta
Yuki-onna pojawia się w nocy, gdy pada śnieg i zazwyczaj ukazuje się jako wysoka, piękna kobieta z długimi czarnymi włosami i czerwonymi ustami. Jej nieludzko blada, a nawet przezroczysta skóra sprawia, że wtapia się w śnieżny krajobraz. Ona nie zabija od razu swoich ofiar: zmusza facetów do tego, aby w niej się zakochali i na zawsze zostali przy niej. Kiedy mężczyźni świata poza nią nie widzieli, ona powoli wysysa energię życiową.
Pewien mężczyzna z prefektury Yamagata poślubił piękną kobietę, która okazała się być Śnieżną Panią. Mężczyzna bardzo lubił gorące kąpiele, jednak żona wydawała się ich nie znosić i nigdy nie chciała się kąpać. W pewną bardzo zimną noc mąż nalegał, aby jednak wzięła kąpiel i się rozgrzała. Kobieta protestowała, ale w końcu uległa, ponieważ zdawała się nie mieć racjonalnego powodu do odmowy. Kiedy mężczyzna wszedł po chwili do łazienki, w wannie zastał jedynie na wpół rozpuszczone sople lodu. Dlatego właśnie Śnieżna Pani jest bezwzględna i okrutna i zabija wszystkich mężczyzn.