Proces przebiegania zapłodnienia pozaustrojowego – na czym polega zapłodnienie in vitro?

na czym polega zapłodnienie in vitro

W związku z pogorszeniem stanu środowiska naturalnego coraz więcej kobiet boryka się z problemem poczęcia dziecka. Po badaniu i rozpoznaniu przyczyn lekarze często mówią, że jedyną możliwością, aby stać się mamą i tatą jest zastosowanie technik wspomaganego rozrodu. Najczęstszą z nich jest zapłodnienie in vitro. Istota tej procedury sprowadza się do tego, że spotkanie męskich i żeńskich komórek rozrodczych odbywa się poza ciałem kobiety, w warunkach laboratoryjnych. Przyjrzyjmy się dokładniej temu problemowi i spróbujemy dowiedzieć się: co to jest zapłodnienie in vitro i czym różni się od inseminacji, innej metody sztucznego zapłodnienia.

Na czym polega procedura "in vitro"?

Na początek należy powiedzieć, że ta manipulacja zawiera szereg kolejnych działań, których przeprowadzenie wymaga starannego przygotowania przyszłych rodziców.

Ta metoda odkryta była stosunkowo niedawno – w 1978 r. i po raz pierwszy zastosowano ją w praktyce w Wielkiej Brytanii. Jednak istnieje informacja w źródłach naukowych, że pierwsze próby zrealizowania podobnej metody odnotowano ponad 200 lat temu.

Jak już wspomniano powyżej sama procedura polega na zapłodnieniu komórek jajowych pozaustrojowo, czyli poza organizmem matki – komórki płciowe łączą się sztucznie, stąd nazwa – in vitro. Ale jeśli być dokładnym, to proces zapłodnienia jest jednym z ostatnich etapów.

Przede wszystkim kobieta wraz ze swoim partnerem przechodzi kompleksowe badanie, którego celem jest określenie przyczyny długiej niemożności zajścia w ciążę. Jeśli wystawiona była diagnoza niepłodności i choroba nie poddaje się leczeniu, lekarz kieruje kobietę na procedurę in vitro.

Pierwszym jego etapem jest stymulacja procesu owulacji. W tym celu potencjalnej mamie przypisuje się kurs przyjmowania leków hormonalnych. Trwa on około 2 tygodni. W rezultacie w ciągu 1 cyklu miesiączkowego w organizmie kobiety w mieszkach włosowych dojrzewa około 10 komórek jajowych.

Kolejnym etapem jest tzw. punkcja jajników – to pobranie komórek jajowych (gamet żeńskich) kobiety. Po tym endokrynolog uważnie bada pobrane komórki jajowe i wybiera 2-3, które najbardziej nadają się do zapłodnienia.

Mniej więcej w tym samym czasie mężczyzna oddaje nasienie. Z ejakulatu lekarze wybierają najbardziej ruchomy, o właściwym kształcie plemnik. Po tym, jak materiał biologiczny był pobrany od obojga małżonków, odbywa się sama procedura zapłodnienia. Za pomocą specjalnych narzędzi plemnik wprowadza się do komórki jajowej. Następnie biomateriał umieszcza się na pożywce, w której następuje wzrost zarodka. Embriotransfer, czyli przenoszenie zarodków – to następny etap, zazwyczaj odbywający się w 2-5 dniu od momentu zapłodnienia.

Po około 12-14 dni od transferu zarodków do wnętrza jamy macicy przeprowadza się ocena skuteczności zabiegu zapłodnienia pozaustrojowego. W tym celu u kobiety jest pobierana krew i określany w niej poziom hormonu beta hCG. W tych przypadkach, gdy jego stężenie wynosi 100 mIU/ml i więcej, mówi się o tym, że procedura przebiegła pomyślnie.

Dość często można usłyszeć takie określenie jak "ciąża in vitro", to znaczy, że implantacja zakończyła się powodzeniem i wkrótce kobieta stanie się matką.

Jakie są rodzaje in vitro?

Rozpatrzymy na czym polega zapłonienie in vitro i w jakich przypadkach jest ono wykorzystywane w medycynie (ginekologii). Należy stwierdzić, że istnieje kilka sposobów przeprowadzenia procedury. Stosuje się długie i krótkie protokoły. Przy tym różnice w samej procedurze zachodzą wyłącznie do momentu punkcji.

Tak więc przy użyciu długiego protokołu, lekarze przepisują kobietom przyjmowanie leków hormonalnych, które blokują syntezę hormonu luteinizującego, po czym przeprowadza się terapia lekami, stymulująca wzrost mieszków włosowych.

Korzystanie z krótkiego protokołu zakłada przeprowadzenie zapłodnienia in vitro w warunkach naturalnego cyklu kobiety, tj. leki zapobiegające przedwczesnej owulacji jak w pierwszym przypadku nie są przepisywane.

 
Powiązane artykuły:
Medyczne konsekwencje in-vitro, czyli jakie zagrożenia płyną z zapłodnienia pozaustrojowego?
Sztuczna ingerencja do różnych procesów, które przeciekają w organizmie, zawsze przypuszcza niektóre ryzyko. Jednak taka procedura, jak medyczne konsekwencje in-vitro, jest dosyć opanowana i uważana za bezpieczną.
Dzieci in vitro – czy istnieje możność występowania wad i schorzeń genetycznych?
Rodzice mający problemy z reproduktywnym systemem i ci, którzy cierpią niepłodnością, robiąc ITF burzą się: jaki los będą miały dzieci urodzone w taki sposób, czy potrafią one w przyszłości mieć swoje potomstwo i na ile zdrowe będzie dziecko?
Jak odbywa się szczepienie embrionów przy IVF?
Ważnym i rozstrzygającym momentem na drodze do szczęścia macierzyństwa zgłasza się szczepienie embrionów przy IVF – właśnie teraz decyduje się, czy nastanie ciąża i czy przejdzie procedura pomyślnie.
Zapłodnienie in vitro (IVF) – co to jest i jak się robi?
Zapłodnienie in vitro (IVF) i co oznacza ono też już jest wiadomo. Lecz co przedstawia taka procedura, zrozumiale nie dla wszystkich. Omówimy to zagadnienie.
 
 
Błąd w tekście? Zaznacz go i kliknij: Ctrl + Enter Systema Orphus© Orphus
Oferty pracy | Kontakty