Objawy autyzmu u dziecka w wieku 3 lat
Niestety w świecie współczesnym tendencja do zdiagnozowania tej strasznej choroby jaką jest ”autyzm” u dziecka ciągle wzrasta. Naukowcy dotychczas nie zrozumieli przyczyn owego zaburzenia, jednak zauważono, że czasami jest dziedziczne.
Chociaż w słowniku medycznym istnieje taka diagnoza, ale tak na prawdę autyzm nie jest chorobą. Jest szczególnością, która wyróżnia jedne dziecko wśród innych jego rówieśników jeśli chodzi o zachowanie w różnych sytuacjach.
Objawy autyzmu u dziecka przed ukończeniem 3 roku życia
Zazwyczaj ową chorobę można zdiagnozować po tym, gdy dziecko skończy pięć lat, jednak pierwsze objawy autyzmy u dziecka można zauważyć przed ukończeniem 3-4 roku życia i nawet wcześniej. Niektóre dzieciaki zachowująsię w bardzo dziwny sposób już w wieku półtora roku i pilni rodzice mogą zauważyć, że coś jest nie tak.
Zazwyczaj objawy autyzmu u dziecka w wieku 3 lat są drugorzędnymi i nawet jeśli rodzice zauważyli niektóre z nich u swego dziecka, to nie zawsze oznaczają chorobę. Zdiagnozować schorzenie może jedynie lekarz-neuropatolog, który obserwuje dziecko, a również przeprowadza specjalne testowanie, aby rozpoznać chorobę.
W niniejszym artykule zapoznamy się z tym, na jakie objawy autyzmu u dziecka w wieku 3 lat warto zwrócić uwagę rodzicom. Można je podzielić na trzy podgrupy: społeczne, komunikacyjne i stereotypowe (monotonność w zachowaniu).
Objawy społeczne:
- Dziecko interesują nie zabawki, a zwykłe przedmioty (meble, akcesoria kuchenne, gadżety), całkowicie ignoruje zabawki.
- Niemożliwie przewidzieć reakcję dziecka na to, czy inne wydarzenie.
- Dziecko nie dąży do naśladowania dorosłych, co jest charakterystyczne dla dzieci, które ukończyły pierwszy rok życia.
- Dziecko zawsze gra na samotności, ignorując towarzystwo rodziców i rówieśników.
- Praktycznie w każdej sytuacji podczas rozmowy dziecko nie spogląda w oczy, natomiast obserwuje ruchy rąk lub ust współrozmówcy.
- Dosyć często dziecko, które ma autyzm, nie akceptuje żadnego kontaktu fizycznego z otaczającymi.
- Dziecko albo jest bardzo przywiązane do mamy i nieadekwatnie reaguje na jej nieobecność albo odwrotnie, nie znosi jej i nie uspokoi się, dopóki ona nie wyjdzie z pomieszczenia.
Objawy komunikacyjne:
- Dzieci dosyć często mówią o sobie w trzeciej osobie, używają zaimka nie”Ja”, a ”On” albo mówią po imieniu.
- Dziecko źle rozmawia.
- Malucha wcale nie interesuje otaczający go świat, on nie zadaje żadnych pytań.
- W odpowiedzi na uśmiech dziecko nigdy się nie uśmiecha, w życiu codziennym prawie się nie uśmiecha.
- Dosyć często dziecko powtarza jedne i te same słowa, które usłyszało albo operuje wymyślonymi wyrazami i słowami.
- Maluch prawie nigdy nie reaguje na prośby dorosłych, nie reaguje na własne imię.
Stereotypy w zachowaniu:
- Dziecko nieadekwatnie reaguje na zmianę otoczenia lub pojawienie się nowych ludzi w pomieszczeniu. Czuje się komfortowo w towarzystwie jednych i tych samych ludzi, natomiast negatywnie reaguje na obecność obcych ludzi.
- Dziecko spożywa jedne i te same, wybrane przez niego produkty spożywcze, nigdy nie próbuje nic nowego.
- Powtórzenie monotonnych prostych ruchów również świadczy o zaburzeniach.
- Maleńki autyści przestrzegają własnego porządku dnia i są dosyć pedantyczni.
Niestety nie ma leków, które leczą autyzm. Jednak dziecku bardzo pomogą adaptować się w społeczeństwie różne zabiegi adaptacyjne i praca z psychologiem.