Ponowne małżeństwo – psychologiczne osobliwości
Dziewczyny bardzo często idealizują swoje przyszłe rodzinne życie. Nie zważając na daleko niedoskonałe relacje w wielu rodzinach ci, kto ich jeszcze nie ma, spodziewa się na to, że u nich wszystko będzie w inny sposób, raz i na całe życie. Idealna miłość do grobu – to pojęcie jak twierdzą psycholodzy jest bardzo abstrakcyjne, toż nierzadko zdarza się tak, że znaleźć swoje osobiste szczęście w pierwszym małżeństwie nie udaje się.
Statystyka ponownych małżeństw w naszym kraju pokazuje, że więcej niż 30% par nie w siłach zachować pierwsze małżeństwo. Problemy z reguły pojawiają się potem, jak u małżonków znika uczucie zakochania i wszystkie, nie do przyjęcia dla nich cechy charakteru partnera potężnieją na podstawie wewnętrznych konfliktów, stają się po prostu nie do zniesienia.
Psychologia ponownego małżeństwa
Według opinii ludzi, u których nie udało się pierwsze małżeństwo ponowna rejestracja małżeństwa pozwala rozwiązać wszystkie problemy i według statystyki w większości wypadków to rzeczywiście tak, ponieważ ponowne małżeństwa są bardziej stabilne.
Psychologiczne problemy ponownego małżeństwa
Ponowne małżeństwa mają kilka typów, którymi uwarunkowano powstanie różnego rodzaju problemów:
- Charakter zakończenia poprzedniego związku. Poprzednie rodzinne relacje mogły być bardzo cenne dla obu małżonków. Odciski przeszłości, swego rodu stereotyp w rodzinnych relacjach, nierzadko doprowadzają do ponownego rozpadu małżeństwa.
- Obecność doświadczenia rodzinnych relacji. Konflikty w rodzinie mogą powstawać na gruncie nie przygotowania jednego z małżonków do rodzinnych relacji.
- Różnica w wieku pomiędzy partnerami.
Rozwód i ponowne małżeństwo
Jak by to było nie paradoksalnie, lecz ponowne małżeństwo z byłym mężem może być bardziej udane, aniżeli pierwotne, ponieważ z czasem ludzie stają się mądrzejsi i przeglądają swoje wartości, oni uświadamiają cenę błędów popełnionych wcześniej i wynoszą z tego pewne lekcje życia.
Ponowne małżeństwo i dzieci
Dzieci od poprzednich małżeństw źle postrzegają rozwód rodziców i wchodzenie do kręgu rodzinnego nowego człowieka. Dziecko musi odczuwać miłość obu rodziców, które z kolei muszą spełniać równy wkład w jego wychowaniu.
W okresie dorastania dziecku jest potrzebna silna i rozumiejąca rodzina, ponieważ w tym wieku aktywnie formuje się świadomość i poglądy na przyszłą zawodową orientację i osobiste życie. Niesprzyjające doświadczenie jednego z rodziców może na zawsze osiedlić w świadomości nastolatka obraz niepomyślnej rodziny i niechęć do nabywania własnej.