Psychologia duszy - tajemnice bytu

We współczesnym świecie określenie "dusza" wykorzystuje się jak metafora i pod postacią synonimu do „wewnętrznego świata osobowości”, „psychice”. Właśnie dusza jest tym najgłówniejszym pojęciem, które zawsze figuruje w historii psychologii.
Psychologia duszy człowieka
Ludzka dusza to niektóra esencja istoty bytu, dzięki której rodzi się wolna wola. Jeszcze Heraklit twierdził, że ona zajmuje szczególne miejsce w porządku świata, ponieważ jest początkiem wszystkiego w tym świecie.
Jeśli mówić o pojęciu "dusza" w kontekście psychologii to najpierw trzeba rozpatrzyć dwa etapy ewolucji psychiki:
- Pierwszy zaczął się z momentu powstania pierwotnych form psychiki. Końcowym okresem tego etapu jest stworzenie nowej organizacji psychicznej człowieka, co znamionuje sobą pewną ewolucję biologiczną.
- Drugi etap charakteryzuje się jako rewolucja kulturalna, w wyniku czego człowiek nabywa świat wewnętrzny, uświadamia własne „ja”. Nadejście tego etapu jest spowodowane komplikacją współistnienia indywidualnego z otoczeniem. Wskutek drugiego okresu kształtowania się ludzkiej psychiki każdy człowiek zaczyna swoje istnienie w środowisku kultury. To wywołuje przejaw jego charakterystyk wewnętrznych. One wyrażają się przez bodźce wewnętrzne, które motywują wykonanie pewnego działania. W wyniku to świadczy o obecności u człowieka wolnej woli, czyli on otrzymuje możliwość wyboru.
Źródło wolnej woli to dusza. Więc duszą psychologia nazywa niektórą formę psychiczną, która ma właściwość do samoorganizacji i wewnętrznego stwarzania pełnowartościowego systemu różnych współdziałań z komponentów, przeciwnych w swojej naturze. Psychologia jak żeńskiej, tak i męskiej duszy przedstawia autentyczność życia każdej osobistości. Właśnie dusza zabezpiecza współdziałanie człowieka ze światem otaczającym go.