Radykalna mastektomia
Terminem "radykalna mastektomia" w ginekologii przyjęto oznaczać chirurgiczną ingerencję, przy której robi się usunięcie gruczołu mlecznego. Ta operacja jest jedynym sposobem leczenia takiej patologii jak złośliwe nowotwory piersi. Przy czym ona zawsze składa się z dwóch etapów: usunięcie samego porażonego gruczołu mlecznego i pachowych tłuszczowych tkanek, które otaczają żyłę podobojczykową.
Jakie typy radykalnej mastektomii przyjęto wydzielać?
W zależności od tego jakie właśnie grupy mięśni będą dotknięte podczas operacji, przyjęto wydzielać następne typy chirurgicznej ingerencji tego rodzaju:
- Radykalna mastektomia według Maddena jest najbardziej funkcjonalnie łagodna. Przy jej przeprowadzeniu resekcja włókien mięśniowych nie robi się, to znaczy, że usuwa się tylko gruczoł i otaczające tkanki tłuszczowe.
- Radykalna mastektomia według Patey przypuszcza resekcję włókien mięśniowych, które odnoszą się do mniejszego mięśnia piersiowego, tkanki gruczołowej i otaczającej tkanki tłuszczowej.
- Radykalna mastektomia według Halsteda przeznacza się w tych wypadkach, kiedy onkologia okazuje się na późnym etapie i do procesu są załączone otaczające tkanki. Przy czym robi się resekcja jak dużych, tak i małych mięśni piersiowych.
Podstawy rehabilitacji po radykalnej mastektomii
Z reguły kobiety, które przeniosły taką operację, zderzają się ze zjawiskiem lymphostasis – naruszenia odpływu płynu limfatycznego z boku usuwanych piersi. Pierwszą oznaką podobnej komplikacji jest nabrzmiałość ręki.
Żeby uniknąć tego procesu i obniżyć wyniki jego przejawu, kobiecie po operacji przeznaczają:
- fizyczne ćwiczenia;
- fizykoterapię: hydroterapia, mechaniczny drenaż limfatyczny, kompresja pneumatyczna i inne.
Lekarze surowo zabraniają poddawać rękę, z boku której przeprowadzała się mastektomia, silnym wysiłkom fizycznym, noszeniu ważkości.
Warto odznaczyć, że zespół rehabilitacyjnych przedsięwzięć podbiera się indywidualistycznie, wychodząc od stopnia naruszenia i typu przeprowadzonej mastektomii.