Wyspa Madagaskar – część zaginionego lądu Lemuria?

Naukowcy w ciągu wielu lat szukają dowodów na istnienie Atlantydy, odnajdując jej resztki to na Antarktydzie, to na różnych greckich wyspach. Jeśli Atlantyda była zatopiona w całości, to jeszcze jeden starożytny ląd Lemuria pozostawił dowody swojej obecności na Ziemi – to wyspa Madagaskar.

Dowody na to, że Madagaskar jest częścią jakiegoś kontynentu, można znaleźć na samym Madagaskarze. Jego flora i fauna składa się z rzadkich zwierząt i roślin. Żaden genetyk i biolog nie może wytłumaczyć, w jaki sposób one pojawiły się na wyspie. Również powstaje wiele pytań, co do etnicznej przynależności jego mieszkańców: muszą należeć do rasy czarnej (negroidalnej), natomiast, jeśli chodzi o typ etniczny, raczej należą do ludów indonezyjskich.

Te dwa odkrycia dały możliwość naukowcom wysunąć teorię o potężnym moście lądowym, który łączył Indie i Madagaskar. Angielski zoolog, Philips Lutley Sclater miał kilka dowodów na to, że Madagaskar – to część zaginionego kontynentu. Po pierwsze, jego wielkość. Jest czwartą co do wielkości wyspą.

Po drugie, Madagaskar usytuowany jest między wyspami wulkanicznymi, natomiast na wyspie obecnie nie ma żadnych czynnych wulkanów. Analiza głębokich warstw gruntu udowodniła, że on odłamał się od jakiegoś wielkiego kawałku lądu i wędrował kilka wieków, dopóki nie znalazł się w Oceanie Indyjskim. Wyspa znajduje się w aktywnej strefie tektonicznej, więc jeśli by ona znajdował się w tym miejscu, w jakim zaraz znajduje na początku ery, to na niej by pozostały "blizny" po eksplozji wulkanów.

Ponieważ pierwszymi zwierzętami, które zobaczył Philip Sclater były lemury, więc ląd nazwano Lemurią. Teorię Sclatera poparł geograf Élisée Reclus, który uważał, że oczywistym potwierdzeniem jego słów jest fakt, że:

"Madagaskar zamieszkuje ponad 66 gatunków lemurów, co jest dowodem na to, że wyspa była niegdyś kontynentem ".

Francuski geolog Gustave Émile Haug posunął się jeszcze dalej: uważał, że Hindustan i Seszele są "braćmi" Madagaskaru, ponieważ mają jednakowe pochodzenie. On uważa, że po zaginionym lądzie Lemurii pozostał Rów Sundajski. Starożytne źródła historyczne Sri Lanki potwierdzają jego teorię:

"Niegdyś twierdza Rawany (władcy Sri Lanki) składała się z 25 pałaców, które zamieszkiwało 400 tys.ludzi, które później zniknęły pod wodą".

Mity Malgaszów opowiadają:

"Madagaskar był wielkim lądem, który później był zatopiony w całości".

Tamilowie z pokolenia na pokolenie przekazują mit, który opowiada o tym, że ich przodkowie uciekli ze swojej praojczyzny, ponieważ doszło tam do potopu. Wielki ląd oni nazywali Kumari Nalu – znajdował się w Oceanie Indyjskim, dlatego kojarzą go z Lemurią. Poemat epicki Mahabharata opowiada o tym, że 5 tys.p.n.e. Rama wspiął się na górę i obserwował, jak wielki potop pochłania ląd Tamilów. Hindusi są przekonani, że Lemury były wysoko rozwiniętą cywilizacją, ponieważ mieli maszyny latające, które przesuwano siłą woli i potężną broń.

Helena Bławatska pisała:

"Lemuria była wtedy wielkim lądem. Rozciągała się od podnóża Himalajów na południe przez Południowe Indie, Cejlon i Sumatra; następnie przez Madagaskar po prawej stronie i Tasmanię – po lewej; od Australii ona docierała do Oceanu Atlantyckiego (Wyspa Wielkanocna); Szwecja i Norwegia były nieodłączną częścią Starożytnej Lemurii, a również Atlantydy. To jest tak samo pewne, jak to, że Wschodnia i Zachodnia Syberia, Kamczatka są częścią Azji".

Jej teorię potwierdzają 92 wyspy, które były sztucznie stworzone przez mieszkańców Lemurii w Oceanie Spokojnym.

Kilka lat temu w naukowym magazynie Nature Communications opublikowano wyniki badań południowoafrykańskiego paleontologa Louisa Eshwalla. On twierdzi, że Madagaskar oddzielił się od Lemurii 86 mln lat temu. Wiek płyt tektonicznych i obecność w nich cyrkonu potwierdza tę teorię.

W najbliższym czasie Louis ma zamiar zanurzyć się na dno Oceanu Indyjskiego, aby udowodnić, że naturalne anomalie wyspy związane są z ruinami Lemurii, które znajdują się pod nim.