Zachowanie komunikacyjne – standardy w różnych aspektach życia
W codziennym życiu każdego człowieka odbywa się mnóstwo komunikacyjnych procesów, za pomocą których spełnia się wymiana różną informacją w samych różnych terenach działania człowieka. Zachowanie komunikacyjne – to termin praktycznej psychologii, wyznaczający zestaw form, tradycji i norm komunikacji między ludźmi z różnych grup społecznych i etnicznych oraz społeczności.
Psychologia zachowania komunikacyjnego
Psychologia zachowania komunikacyjnego ma na myśli różne formy wymiany informacją, ideami, wiedzami, emocjami na werbalnym i niewerbalnym poziomie. Rozporządzenia, forma, zasady i tradycję komunikacji między ludźmi z różnych grup mogą mieć swoje wymiary, ograniczenia i specyfikę. Na przykład forma wymiany informacją w środowisku zawodowym, zespole w pracy bardzo różni się od komunikacji w grupie studentów. Wyznaczenie dopuszczalnych i niedopuszczalnych norm, a także tematyki komunikacji zależą od wielu czynników:
- tradycji narodowych;
- norm społecznych;
- kategorii wiekowej;
- statusu społecznego;
- poziomu intelektualnego;
- standardów instytucji.
Werbalne zachowanie komunikacyjne
Zwłaszcza dobrze te aspekty są widoczne przy werbalnym zachowaniu komunikacyjnym, które włącza sposób wyrażenia własnych myśli, pewną leksykę i miarę emocjonalnego zabarwienia komunikacji. Strategii zachowania komunikacyjnego w podobnych organizacjach i instytucjach w różnych tradycjach narodowych, wiekowych, zawodowych i państwowych formatach mogą mieć absolutnie różne standardy.
W kulturze rosyjskiej rozmówca może zupełnie nieszkodliwie dostosować zachowanie swojego przeciwnika i robić komentarze na temat jego wypowiedzi i zachowań, podczas gdy w zachodniej i amerykańskiej kulturze podobne aspekty są niedopuszczalne, ponieważ mogą oceniać się jak naruszenie suwerenności osobistej. Jeśli w relacjach osobistych takie momenty decydują się na poziomie rodzinnych wartości i zdolności ludzi do negocjacji, to w zawodowym zakresie relację wymagają surowego dotrzymania się standardów w celu uniknięcia konfliktów.